Żyć się odechciewa. Depresja
PORADNIK MEDYCZNY. PSYCHIATRA
zdrowemiasto.pl / arch. ABC Pacjenta | dodane 30-05-2009Depresja może być ciężką chorobą. Może także być tylko przejściowym zaburzeniem. Jak ją rozpoznać? Kiedy można mówić o chwilowym, depresyjnym nastroju a kiedy o ciężkiej chorobie psychicznej? Czy odczuwany smutek, żal jest czymś normalnym, czy też powinniśmy zwrócić się po pomoc specjalisty? Czy psycholog bądź psychiatra mogą pomóc?
Depresja jest dolegliwością całego organizmu ("duszy i ciała"). Może i powinna być leczona (zarówno farmakologicznie jak i poprzez psychoterapię), jest bowiem chorobą, nie zaś przejawem słabości charakteru, przypadłością ludzi niezaradnych czy karą za grzechy.
Powiedzenie: "weź się w garść i przestań marudzić" - nie wystarcza.
W niniejszym artykule opiszę podstawowe objawy depresji. W kolejnych przybliżę różne odmiany depresji oraz psychologiczne mechanizmy jej powstawania. Objawy depresji to nie tylko, jak się powszechnie uważa, obniżony nastrój czy negatywizm (patrzenie na świat przez "czarne okulary"), ale także całe spektrum symptomów "fizycznych". Według różnych szacunków około 90 proc. populacji doświadcza co najmniej jednego z rozmaitych objawów fizycznych (ból głowy, żołądka, zaburzenia snu itp.) co mniej więcej 2 do 4 dni. O 90 proc. tych symptomów nigdy nie dowiaduje się lekarz. Kiedy symptomy są zgłaszane lekarzowi? Najczęściej wtedy, gdy w odczuwalny sposób zaburzają normalne funkcjonowanie.
Dolegliwości częściej zgłaszają osoby, których życie zawiera więcej sytuacji trudnych, stresowych oraz takie, które częściej odczuwają lęk. Większość z tych dolegliwości nigdy nie została wyjaśniona istnieniem choroby "fizycznej". Szacuje się, że 50 proc. pacjentów chorych na depresję, u których występują objawy fizyczne, nie jest prawidłowo zdiagnozowanych (nie rozpoznano u nich depresji).
Jakie więc mogą być inne, niż psychologiczne, objawy depresji?
Przedstawię je w kilku grupach. (Należy oczywiście pamiętać, że nie każdy z opisanych wskaźników bezwzględnie musi wskazywać na istnienie depresji. Poniższą listę należy raczej rozumieć jako przytoczenie najczęstszych wskaźników tej choroby.):
Wygląd: Chorzy wyglądają smutno, często niedbale. Noszą ciemne ubrania. Zmienia się postawa i twarz - sylwetka może być zgarbiona, ponura, przybita czy zmęczona.
Zachowanie (sposób bycia): osoby wydają się przytłumione, pozbawione humoru, radości. Bycie wśród ludzi staje się problemem. Chorzy chcą by się nimi opiekowano, ale nie potrafią tego okazać. Zamykają się w sobie, nie potrafią rozmawiać o swoich problemach, czują się odrzuceni. Często pozostają niezrozumiani przez swoich bliskich, dla których mogą wydawać się drażniący i dziwni. Mówią wolno, jakby z wysiłkiem. Nierzadko osoby chore wykazują cechy autodestruktywne - mogą próbować uszkodzić się fizycznie (nawet do prób samobójstwa), a także mogą zadręczać się psychicznie.
Depresja jest dolegliwością całego organizmu ("duszy i ciała"). Może i powinna być leczona (zarówno farmakologicznie jak i poprzez psychoterapię), jest bowiem chorobą, nie zaś przejawem słabości charakteru, przypadłością ludzi niezaradnych czy karą za grzechy.
Powiedzenie: "weź się w garść i przestań marudzić" - nie wystarcza.
W niniejszym artykule opiszę podstawowe objawy depresji. W kolejnych przybliżę różne odmiany depresji oraz psychologiczne mechanizmy jej powstawania. Objawy depresji to nie tylko, jak się powszechnie uważa, obniżony nastrój czy negatywizm (patrzenie na świat przez "czarne okulary"), ale także całe spektrum symptomów "fizycznych". Według różnych szacunków około 90 proc. populacji doświadcza co najmniej jednego z rozmaitych objawów fizycznych (ból głowy, żołądka, zaburzenia snu itp.) co mniej więcej 2 do 4 dni. O 90 proc. tych symptomów nigdy nie dowiaduje się lekarz. Kiedy symptomy są zgłaszane lekarzowi? Najczęściej wtedy, gdy w odczuwalny sposób zaburzają normalne funkcjonowanie.
Dolegliwości częściej zgłaszają osoby, których życie zawiera więcej sytuacji trudnych, stresowych oraz takie, które częściej odczuwają lęk. Większość z tych dolegliwości nigdy nie została wyjaśniona istnieniem choroby "fizycznej". Szacuje się, że 50 proc. pacjentów chorych na depresję, u których występują objawy fizyczne, nie jest prawidłowo zdiagnozowanych (nie rozpoznano u nich depresji).
Jakie więc mogą być inne, niż psychologiczne, objawy depresji?
Przedstawię je w kilku grupach. (Należy oczywiście pamiętać, że nie każdy z opisanych wskaźników bezwzględnie musi wskazywać na istnienie depresji. Poniższą listę należy raczej rozumieć jako przytoczenie najczęstszych wskaźników tej choroby.):
Wygląd: Chorzy wyglądają smutno, często niedbale. Noszą ciemne ubrania. Zmienia się postawa i twarz - sylwetka może być zgarbiona, ponura, przybita czy zmęczona.
Zachowanie (sposób bycia): osoby wydają się przytłumione, pozbawione humoru, radości. Bycie wśród ludzi staje się problemem. Chorzy chcą by się nimi opiekowano, ale nie potrafią tego okazać. Zamykają się w sobie, nie potrafią rozmawiać o swoich problemach, czują się odrzuceni. Często pozostają niezrozumiani przez swoich bliskich, dla których mogą wydawać się drażniący i dziwni. Mówią wolno, jakby z wysiłkiem. Nierzadko osoby chore wykazują cechy autodestruktywne - mogą próbować uszkodzić się fizycznie (nawet do prób samobójstwa), a także mogą zadręczać się psychicznie.
Poinformuj znajomych o tym artykule:
REKLAMA
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- Nerwica lękowa - objawy i rodzaje zaburzeń lękowych
- Terapia online sposobem na poprawę naszej kondycji psychicznej
- Epidemię depresji można zatrzymać
- Anhedonia - jeden z kluczowych objawów depresji
- Święta, święta... Cieszyć się czy płakać?
- (Nie)spokojny sen o starości?
- Uzależnienia wśród seniorów
- Miłość – metafora czy zjawisko medyczne?
- Padaczka, epilepsja... Niemoc Świętego Walentego
- Życie codzienne zakażonych HIV
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
