Pokrzywa. Oj, będzie swędziało...
OGRÓD EWY. W POSZUKIWANIU KORZENI ZDROWIA
Fot. zdrowemiasto.pl
Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica). Surowcem zielarskim są: 1) ziele pokrzywy (Urticae herba), liść pokrzywy (Urticae folium); 2) korzeń pokrzywy (Urticae radix). Składniki środka leczniczego: 1) zebrane w czasie kwitnienia ziele pokrzywy (czyli liście, łodyga i kwiaty) i liście, świeże lub suszone, oraz przetwory w skutecznych dawkach. Ziele i liście pokrzywy zawierają sole mineralne, kwas krzemowy, karotenoidy, flawonoidy; 2) korzeń pokrzywy oraz przetwory korzenia w skutecznych dawkach, surowiec zawiera 3-β-sitosterol.
Zakres stosowania: 1) wewnętrznie do zwiększania diurezy w stanach zapalnych dróg moczowych, zapobiegawczo w piasku nerkowym, wspomagająco w chorobach reumatoidalnych, w postaci nalewki pokrzywowej do użytku zewnętrznego w bólach stawowych; 2) problemy z oddawaniem moczu w początkowym stadium gruczolaka/przerostu prostaty- zmniejsza dolegliwości związane z chorobą.
Przeciwskazania: Nie są znane, choć - uwaga! - tego typu leków ziołowych nie należy stosować do wymuszania diurezy w przypadku upośledzenia czynności serca lub nerek. Ich działanie moczopędne związane jest z podawaniem dużej ilości płynów, a w/w stanach jest to niekorzystne (lub nawet groźne dla zdrowia).
Działania uboczne i interakcje nie są znane. Dawkowanie: 1) dawka dobowa 8-12g surowca lub wg wskazań, przetwory odpowiednio do wskazań producenta. 2) dawka dobowa surowca 4-6g, przetwory odpowiednio do wskazań producenta. Sposób użycia: 1) napary z surowca oraz przetwory; 2) napary z surowca lub inne przetwory galenowe stosowane doustnie.
A poza tym: Ziele pokrzywy zawiera dużo mikroelementów (między innymi sporo żelaza) i witamin (wit. A i C w dużych ilościach, witaminy z grupy B) i „od zawsze” było zielem kuchennym. W przeszłości korzenie pokrzywy służyły do wyrobu barwników: do wełny zielonkawego, do jedwabiu śmietanowożółtego. A pamiętacie państwo bajkę o dzielnej siostrze, która dla ratowania braci zaklętych w łabędzie pracowicie tkała dla nich koszulki z pokrzyw? To nie jest tylko bajka. Dawniej cienkie korzonki pokrzyw (a kto próbował wyprosić pokrzywy z ogródka wie, że każda roślina tworzy ich niemało) służyły do wyrobu tkanin, z włókien można skręcać sznurki i produkować papier. W ogródku też się przydaje - służy do produkcji gnojówki roślinnej (fuu!), stosowanej w ekologicznej (biodynamicznej) uprawie roślin, a świeże liście służą jako dodatek wzbogacający kompost.
A my możemy wzbogacić nasz jadłospis o pokrzywową zupę lub zielony klops pokrzywowy. A o tym w "Kuchni ogrodowej".
Zakres stosowania: 1) wewnętrznie do zwiększania diurezy w stanach zapalnych dróg moczowych, zapobiegawczo w piasku nerkowym, wspomagająco w chorobach reumatoidalnych, w postaci nalewki pokrzywowej do użytku zewnętrznego w bólach stawowych; 2) problemy z oddawaniem moczu w początkowym stadium gruczolaka/przerostu prostaty- zmniejsza dolegliwości związane z chorobą.
Przeciwskazania: Nie są znane, choć - uwaga! - tego typu leków ziołowych nie należy stosować do wymuszania diurezy w przypadku upośledzenia czynności serca lub nerek. Ich działanie moczopędne związane jest z podawaniem dużej ilości płynów, a w/w stanach jest to niekorzystne (lub nawet groźne dla zdrowia).
Działania uboczne i interakcje nie są znane. Dawkowanie: 1) dawka dobowa 8-12g surowca lub wg wskazań, przetwory odpowiednio do wskazań producenta. 2) dawka dobowa surowca 4-6g, przetwory odpowiednio do wskazań producenta. Sposób użycia: 1) napary z surowca oraz przetwory; 2) napary z surowca lub inne przetwory galenowe stosowane doustnie.
A poza tym: Ziele pokrzywy zawiera dużo mikroelementów (między innymi sporo żelaza) i witamin (wit. A i C w dużych ilościach, witaminy z grupy B) i „od zawsze” było zielem kuchennym. W przeszłości korzenie pokrzywy służyły do wyrobu barwników: do wełny zielonkawego, do jedwabiu śmietanowożółtego. A pamiętacie państwo bajkę o dzielnej siostrze, która dla ratowania braci zaklętych w łabędzie pracowicie tkała dla nich koszulki z pokrzyw? To nie jest tylko bajka. Dawniej cienkie korzonki pokrzyw (a kto próbował wyprosić pokrzywy z ogródka wie, że każda roślina tworzy ich niemało) służyły do wyrobu tkanin, z włókien można skręcać sznurki i produkować papier. W ogródku też się przydaje - służy do produkcji gnojówki roślinnej (fuu!), stosowanej w ekologicznej (biodynamicznej) uprawie roślin, a świeże liście służą jako dodatek wzbogacający kompost.
A my możemy wzbogacić nasz jadłospis o pokrzywową zupę lub zielony klops pokrzywowy. A o tym w "Kuchni ogrodowej".
Poinformuj znajomych o tym artykule:
Warto wiedzieć
Fot. zdrowemiasto.pl
Na wzdęcia, w celu złagodzenia dolegliwości, polecane są również herbatki z kminku, rumianku, kopru włoskiego. Unikaj m.in.: cebuli, fasoli, grochu, soczewicy, kapusty, kalafioru, brukselki, rzodkiewek, czosnku, kapusty kiszonej oraz niektórych owoców (np. moreli), a także chleba razowego. Wiatropędne mogą być także napoje gazowane (np. coca-cola) i sztuczne słodziki. Pojawienie się wzdęć wraz z zaparciami bądź biegunkami może pojawić się w okresie przeżywania dużych napięć psychicznych. Inne powody występowania wzdęć to m.in.: zespół jelita drażliwego, choroby pęcherzyka żółciowego, trzustki, zakażenia pasożytami. Przejściowe wzdęcia mogą też pojawić się wraz ze zwykłą zmianą naszej diety.
Na rynku istnieje wiele środków zapobiegających bądź łagodzących tę i towarzyszące jej dolegliwości. Ważnym jest ustalenie przyczyny wzdęć. Najlepiej będzie, jeśli to zrobi lekarz.
Kminek (fot.) - jest rośliną uprawną (również w Polsce), od zamierzchłych czasów znany i stosowany jako środek leczniczy m.in. ułatwiający trawienie, łagodzący wzdęcia, choćby w postaci przypraw do dań z fasoli, grochu, kapusty, także sałatek, past, potraw smażonych czy zup. Z owoców kminku (Carvi Fructus) destyluje się olejek kminkowy, który m.in. działa przeciwskurczowo w obrębie przewodu pokarmowego, poprawia trawienie, ma działanie wiatropędne oraz bakteriobójcze.
Żelazo znajduje się w produktach zwierzęcych i roślinnych, np. w podrobach zwierzęcych (wątróbce), suszonych morelach, rodzynkach, warzywach strączkowych, czerwonym mięsie, chlebie pełnoziarnistym, żółtku jaja. Żelazo zawarte w produktach pochodzenia zwierzęcego jest łatwiej przyswajalne.
Uwaga! Przedawkowanie żelaza powoduje zatrucie (jeśli jest ono przyjmowane w dużych dawkach) lub marskość wątroby (przy stosowaniu długotrwałym). Przy wyborze odpowiedniego preparatu żelaza poradź się lekarza lub farmaceuty.
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- Gdy łamie nas grypa? Lipa
- Wierzba. Opłakane zdrowie
- Róże, maki i bławatki. Ale ładne! Róża
- Konwalia. Zdradliwy urok...
- Perz, pokrzywa i mlecz. Chwasty? Mlecz, czyli mniszek lekarski
- Perz znają wszyscy.
- Bez czarny. Czarny? Bez wdzięku?
- Leczenie ziołami. Fitoterapia
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA