• Informator
•  | Poczekalnia
•  | Zdrowy Mieszczanin
•  | Doniesienia Listonosza

W medycynie ludowej czarny bez był ceniony „od zawsze”. Uważano, że zastępuje całą aptekę, pomagając aż w 99 chorobach. Do tego przypisywano mu właściwości magiczne - chronił dom od czarownic więc sadzono z niego żywopłoty z tyłu domu, żeby się złe nie zakradło. A że wystarczy wsadzić do ziemi gałązkę, żeby wyrosła z niej wiosną roślina... I chociaż dzisiaj stosujemy go w znacznie mniejszej ilości wskazań, to i tak bardzo jest dla zdrowia zasłużony.
W gąszczu jego gałęzi chętnie mieszkają i stołują się ptaki. A jeśli dzieci na letnisku nudzą się i nie dają nam spokoju, można im zaproponować, żeby z gałęzi czarnego bzu spróbowały zrobić piszczałkę. Jeśli się uda (a z bzu właśnie powszechnie robiono ten instrument) to trudno, w końcu kiedyś im się znudzi.

Bez czarny, syn. Bez lekarski (Sambucus nigra). Środkiem leczniczym są kwiat bzu oraz owoc bzu czarnego. Kwiat bzu to surowiec złożony z wysuszonych, pozbawionych łodyżek kwiatostanów, natomiast owoc bzu to suszone, odszypułowane owoce. Kwiat bzu zawiera flawonoidy (np. 3% rutyny), garbniki, kwasy hydroksyfenylokarboksylowe i ich estry, steroidy i trójterpeny oraz wiele witamin. W owocach znajdziemy flawonoidy, antocjany, garbniki, witaminy, cukry, kwasy organiczne, steroidy.

Zastosowanie: Kwiat bzu jest stosowany w przeziębieniach, jako środek napotny, wzmagający produkcję śluzu w oskrzelach i moczopędny (słabo). Owoc bzu czarnego jest stosowany jako środek łagodnie przeczyszczający (w postaci odwaru), natomiast napar jest środkiem napotnym i moczopędnym.

Przeciwwskazania, działania uboczne, interakcje - nie są znane. Dawkowanie: Dawka dzienna surowca to 10-15 g, przetwory odpowiednio.

Sposób użycia: Napar z owoców bzu: 1-2 łyżki stołowe zalać szklanką wrzątku, przykryć, odczekać ok. 5 minut, pić po 1/4 szklanki naparu 3-4 razy dziennie. Tu chciałabym wspomnieć, że w gospodarstwie nie powinno zabraknąć małego termosu do sporządzania naparów ziołowych. I chciałabym przypomnieć, że po owych pięciu minutach należy termos otworzyć, płyn zlać, zużyte zioła wyrzucić, termos umyć i wtedy wlać do niego napar. Ot, taka mała instrukcja smarowania chleba masłem. Bo odwar... O! Odwar ma zupełnie, ale to zupełnie inne działanie, więc lepiej stosować się do instrukcji! Odwar z owoców bzu: 1-2 łyżki suchych owoców bzu zalać dwiema szklankami zimnej wody, powoli doprowadzić do wrzenia, gotować pod przykryciem ok. 10 min. Pić po 1/3 szklanki odwaru 2-3 razy dziennie.

Z kwiatów bzu również sporządza się odwar (a więc trzeba ziółka gotować, tylko trochę krócej - wystarczy 5 minut), natomiast postaci fix (w torebkach do zaparzania) można użyć do zaparzania w termosie, ale wtedy powinny w nim zostać kwadrans, a może i kapkę (ale tylko kapkę!) dłużej.

Kosmetyka: Woda z kwiatu bzu służy do wybielania i wygładzania skóry, szczególnie starzejącej się i ziemistej. Zmiękcza skórę, wygładza zmarszczki, wybiela piegi, łagodzi oparzenia słoneczne.

Więcej dowiesz się w "Kuchni ogrodowej".

Lek. med. Ewa Wojas, 24-03-2009, zdrowemiasto.pl

Warto wiedzieć

Biostymulacja - to proces pozytywnej reakcji komórek naszego organizmu, który pomaga wyzwolić jego własny potencjał leczniczy. Biostymulację organizmu mogą wywołać bodźce fizyczne, chemiczne lub psychiczne, które oddziałują bezpośrednio na funkcje życiowe komórek. Dobierając ich rodzaj, odpowiednią dawkę lub siłę działania można stymulować różnorodne procesy biologiczne organizmu, zwiększając jego naturalne siły witalne i mobilizując do walki z przemęczeniem lub chorobą. Właściwie dobrane biostymulatory pozwalają osiągnąć zamierzony efekt leczniczy.

Witalność – to ogólny dobry stan zdrowia i samopoczucia oraz prawidłowa wydajność organizmu. Składają się na nią m.in. równowaga fizyczna, umysłowa i emocjonalna, zdolność zapamiętywania i koncentracji, radzenie sobie ze stresem, dobry sen. Obecny styl życia nie wpływa dobrze na witalność człowieka. Żyjemy w stresie, dużo pracujemy, źle się odżywiamy i rzadko odpoczywamy. Nie dbamy o siebie, tracimy energię. Nieodpowiedni styl życia przekłada się na spadek odporności naszego organizmu, a tym samym na spadek jego ogólnej witalności.

Aloes Drzewiasty - (aloe arborescens) znany jest przede wszystkim z udowodnionego i silnego działania immostymulującego. Liście aloesu drzewiastego są cenionym surowcem leczniczym w medycynie. Przygotowany z nich wyciąg zwiększa ilość leukocytów, podnosi poziom przeciwciał w organizmie, pobudza syntezę interferonu odpowiedzialnego za hamowanie namnażania wirusów oraz stymuluje procesy regeneracji tkanek.
Właściwości lecznicze aloesu znane są od najdawniejszych czasów. W medycynie starożytnej aloes uznawany był za „roślinę, która wszystko leczy”. Po raz pierwszy aloes zaczęli przetwarzać Arabowie, następnie trafił on do Europy i Azji.
Skład chemiczny aloesu zależy od jego gatunku, od tego z jakiego rejonu świata pochodzi oraz technologii, którą wykorzystuje się do pozyskania z niego wyciągu.
Najcenniejsze w aloesie są liście. Zawierają one ponad 200 aktywnych składników m.in., glikoproteiny, wolne aminokwasy (m.in. walina, lizyna, fenyloalanina, histydyna, cysteina) witaminy A, C, E, z grupy B oraz mikro i makroelementy (np. wapń, magnez, miedź, żelazo, cynk), kwasy organiczne i inne. Związki czynne zawarte w liściach aloesu drzewiastego łatwo wchłaniają się z przewodu pokarmowego i posiadają wielokierunkowe korzystne działanie na organizm człowieka. Przede wszystkim wyciąg z aloesu działa stymulująco na układ odpornościowy, co prowadzi do wzmocnienia organizmu i zmniejszenia jego podatności na choroby.
Aloes posiada również właściwości regeneracyjne. Wykorzystuje się je w leczeniu oparzeń, odmrożeń i trudno gojących się ran.

Ogród Ewy | Korzenie zdrowia | Zdrowie i uroda | Odchudzanie | Dieta