Poprawa kondycji fizycznej może przyczynić się do szybszego powrotu do zdrowia kobiet z rakiem piersi
INFORMATOR. Świat
Fot. NCI
Jak wskazują wyniki najnowszych badań przeprowadzonych przez naukowców z Duke University Medical Center - kobiety korzystające z terapii raka piersi, mają obniżoną kondycję układu krążeniowo-oddechowego, której słabość może utrzymywać się nawet przez kilka lat po ukończeniu leczenia.
Odkrycie to opublikowane online w Journal of Clinical Oncology (2012 - przyp. red.) dowodzi, że do zmniejszenia umieralności u kobiet z rakiem piersi w stadium zaawansowanym może przyczyniać się lepszy stan ich układu krążeniowo-oddechowego.
Wiemy, że testy tolerancji wysiłku, mierzące funkcje układu krążeniowo-oddechowego, należą do jednych z najważniejszych wskaźników zdrowia oraz długowieczności u ludzi zdrowych (nie mających raka), jednakże dotychczas została przeprowadzona stosunkowo niewielka ilość badań sprawdzających tę zależność u osób chorych na raka - powiedział Lee Jones, PhD, profesor nadzwyczajny w Duke University Medical Center oraz autor badań - Nasza praca dowodzi, że wgląd w kondycję fizyczną ciała po rozpoznaniu raka i określeniu stadium choroby może znaleźć swoje odbicie w tym, jak pracują serce, płuca oraz reszta ciała w trakcie wykonywania ćwiczeń.
Leczenie raka piersi uratowało już życie wielu kobietom, przyczyniając się do 2,2% spadku umieralności na tę chorobę, licząc od roku 1990. Jednakże za pozytywnie zakończoną terapię najczęściej zapłacić trzeba bardzo wysoką cenę, jaką jest znaczne obniżenie kondycji układu krążeniowo-oddechowego (włączając w to: płuca, serce, krew oraz mięśnie szkieletowe).
Niektóre rodzaje chemioterapii mogą osłabić pracę serca, redukując zdolność czerwonych krwinek do przewodzenia tlenu w obrębie całego organizmu, co zasadniczo zmniejsza zdolność komórek mięśniowych do efektywnej pracy. Pacjentki mogą odczuwać także inne efekty uboczne terapii, takie jak zmniejszenie aktywności oraz przybranie na wadze, co również wiąże się z funkcjonowaniem układu krążeniowo-oddechowego.
Aby zacząć rozumieć pośrednie oraz bezpośrednie efekty terapii stosowanej u pacjentek z rakiem piersi, Jones oraz jego towarzysze przetestowali sposób funkcjonowania układu krążeniowo-oddechowego u 248 kobiet w różnych stadiach raka, zarówno w spoczynku, jak i podczas wysiłku fizycznego.
Wszystkie testy zostały zakończone dokładnie przeprowadzonymi badaniami, które opierały się na ćwiczeniach fizycznych na rowerku stacjonarnym, którego wydajność zwiększano do osiągnięcia przez pacjentek maksymalnego wysiłku. W momencie osiągnięcia „szczytu” badacze brali urządzenie o nazwie VO2-peak, używane przez sportowców do pomiaru kondycji i planowania programów treningowych.
Badacze odkryli, że kobiety z rakiem piersi, niezależnie od statusu leczenia, miały znacznie gorszą kondycję układu krążeniowo-oddechowego niż kobiety zdrowe będące w tym samym wieku i prowadzące siedzący tryb życia.
Nawet pacjentki, które ukończyły leczenie raka kilka lat przed prowadzonym badaniem, miały znacznie obniżoną kondycję układu krążeniowo-oddechowego, co sugeruje, że po leczeniu odzyskanie kondycji jest niemożliwe. Porażające jest to, że kondycja układu krążeniowo-oddechowego około j1/3 kobiet biorących udział w badaniu znajdowała się poniżej progu sugerującego, że ludzie mogą funkcjonować samodzielnie - np. wychodzić po schodach, wykonywać czynności domowe, bądź przebyć pieszo odległość połowy mili.
Wśród kobiet w zaawansowanym stadium raka piesi mediana przeżycia była znacznie korzystniejsza dla kobiet z lepszą kondycją układu krążeniowo-oddechowego. Mediana przeżycia wynosiła 36 miesięcy u kobiet ze zwiększoną wydolnością organizmu oraz 16 miesięcy dla kobiet z niską sprawnością fizyczną.
Kondycja fizyczna może stać się bardzo ważnym markerem przeżycia wśród chorych na raka - powiedział Jones. - Jednak najpiękniejszą kwestią związaną z tym odkryciem jest to, że sprawność fizyczną możemy poprawić za pomocą ćwiczeń fizycznych. Chociaż obecnie nie wiadomo czy poprawa kondycji fizycznej u pacjentów chorych na raka przyczyni się do ich dłuższego życia, nasze dane pozwalają przypuszczać, że taki związek istnieje.
Jones twierdzi, że wyniki badań pokazują, iż ćwiczenia mogą być dobrym sposobem na poprawę stanu zdrowia pacjentów chorujących na raka, zarówno w trakcie, jak i po leczeniu. Jego zespół z Duke University Medical Center prowadzi szereg badań, testujących efekty ćwiczeń fizycznych na kobietach z rakiem piersi, a także na pacjentach chorujących na inne rodzaje nowotworu.
Odkrycie to opublikowane online w Journal of Clinical Oncology (2012 - przyp. red.) dowodzi, że do zmniejszenia umieralności u kobiet z rakiem piersi w stadium zaawansowanym może przyczyniać się lepszy stan ich układu krążeniowo-oddechowego.
Wiemy, że testy tolerancji wysiłku, mierzące funkcje układu krążeniowo-oddechowego, należą do jednych z najważniejszych wskaźników zdrowia oraz długowieczności u ludzi zdrowych (nie mających raka), jednakże dotychczas została przeprowadzona stosunkowo niewielka ilość badań sprawdzających tę zależność u osób chorych na raka - powiedział Lee Jones, PhD, profesor nadzwyczajny w Duke University Medical Center oraz autor badań - Nasza praca dowodzi, że wgląd w kondycję fizyczną ciała po rozpoznaniu raka i określeniu stadium choroby może znaleźć swoje odbicie w tym, jak pracują serce, płuca oraz reszta ciała w trakcie wykonywania ćwiczeń.
Leczenie raka piersi uratowało już życie wielu kobietom, przyczyniając się do 2,2% spadku umieralności na tę chorobę, licząc od roku 1990. Jednakże za pozytywnie zakończoną terapię najczęściej zapłacić trzeba bardzo wysoką cenę, jaką jest znaczne obniżenie kondycji układu krążeniowo-oddechowego (włączając w to: płuca, serce, krew oraz mięśnie szkieletowe).
Niektóre rodzaje chemioterapii mogą osłabić pracę serca, redukując zdolność czerwonych krwinek do przewodzenia tlenu w obrębie całego organizmu, co zasadniczo zmniejsza zdolność komórek mięśniowych do efektywnej pracy. Pacjentki mogą odczuwać także inne efekty uboczne terapii, takie jak zmniejszenie aktywności oraz przybranie na wadze, co również wiąże się z funkcjonowaniem układu krążeniowo-oddechowego.
Aby zacząć rozumieć pośrednie oraz bezpośrednie efekty terapii stosowanej u pacjentek z rakiem piersi, Jones oraz jego towarzysze przetestowali sposób funkcjonowania układu krążeniowo-oddechowego u 248 kobiet w różnych stadiach raka, zarówno w spoczynku, jak i podczas wysiłku fizycznego.
Wszystkie testy zostały zakończone dokładnie przeprowadzonymi badaniami, które opierały się na ćwiczeniach fizycznych na rowerku stacjonarnym, którego wydajność zwiększano do osiągnięcia przez pacjentek maksymalnego wysiłku. W momencie osiągnięcia „szczytu” badacze brali urządzenie o nazwie VO2-peak, używane przez sportowców do pomiaru kondycji i planowania programów treningowych.
Badacze odkryli, że kobiety z rakiem piersi, niezależnie od statusu leczenia, miały znacznie gorszą kondycję układu krążeniowo-oddechowego niż kobiety zdrowe będące w tym samym wieku i prowadzące siedzący tryb życia.
Nawet pacjentki, które ukończyły leczenie raka kilka lat przed prowadzonym badaniem, miały znacznie obniżoną kondycję układu krążeniowo-oddechowego, co sugeruje, że po leczeniu odzyskanie kondycji jest niemożliwe. Porażające jest to, że kondycja układu krążeniowo-oddechowego około j1/3 kobiet biorących udział w badaniu znajdowała się poniżej progu sugerującego, że ludzie mogą funkcjonować samodzielnie - np. wychodzić po schodach, wykonywać czynności domowe, bądź przebyć pieszo odległość połowy mili.
Wśród kobiet w zaawansowanym stadium raka piesi mediana przeżycia była znacznie korzystniejsza dla kobiet z lepszą kondycją układu krążeniowo-oddechowego. Mediana przeżycia wynosiła 36 miesięcy u kobiet ze zwiększoną wydolnością organizmu oraz 16 miesięcy dla kobiet z niską sprawnością fizyczną.
Kondycja fizyczna może stać się bardzo ważnym markerem przeżycia wśród chorych na raka - powiedział Jones. - Jednak najpiękniejszą kwestią związaną z tym odkryciem jest to, że sprawność fizyczną możemy poprawić za pomocą ćwiczeń fizycznych. Chociaż obecnie nie wiadomo czy poprawa kondycji fizycznej u pacjentów chorych na raka przyczyni się do ich dłuższego życia, nasze dane pozwalają przypuszczać, że taki związek istnieje.
Jones twierdzi, że wyniki badań pokazują, iż ćwiczenia mogą być dobrym sposobem na poprawę stanu zdrowia pacjentów chorujących na raka, zarówno w trakcie, jak i po leczeniu. Jego zespół z Duke University Medical Center prowadzi szereg badań, testujących efekty ćwiczeń fizycznych na kobietach z rakiem piersi, a także na pacjentach chorujących na inne rodzaje nowotworu.
Poinformuj znajomych o tym artykule:
REKLAMA
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- Niemcy. Multigenowy test raka piersi refundowany przez kasy chorych
- PE. Pisemne oświadczenie w sprawie zwalczania raka piersi w Unii Europejskiej
- Pod względem liczby popełnianych błędów odwodnieni kierowcy nie ustępują nietrzeźwym!
- Im niżej, tym lepiej - najnowsze wyniki badań wskazują, że ryzyko zawałów serca i udarów mózgu jest tym niższe, im niższy jest poziom cholesterolu LDL
- Zdrowa dieta bez mięsa
- Alkaptonuria - rzadka choroba czarnych kości. Nieznane wyniszczające schorzenie, pacjenci bez rozpoznania
- Brytyjczycy wolą bezpieczne metody leczenia
- Strefy wolne od dymu tytoniowego sprzyjają zdrowiu dzieci
- Choroby, które zabijają ponad 2 miliony ludzi rocznie
- Dlaczego młodzi mężczyźni zażywają Viagrę?
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
