Zachodząca z wiekiem degeneracja stawów, jak i zwiększająca się liczba urazów powoduje wzrost zapotrzebowania na endoprotezy oraz wymusza rozwój ich konstrukcji. W prostych przypadkach wystarczy dobranie endoprotezy z zestawu produkowanego handlowo, jednak w przypadkach szczególnie skomplikowanych konieczne jest zaprojektowanie i wykonanie endoprotezy "na miarę", czyli dopasowanej do indywidualnego pacjenta.
Proces konstruowania endoprotezy składa się z dwóch etapów. W pierwszym z nich, za pomocą tomografii komputerowej następuje określenie indywidualnych cech geometrycznych stawu i kości danego pacjenta, dzięki czemu, na ich podstawie, możliwe staje się zaprojektowanie ich wirtualnego modelu geometrycznego. Etap ten ma na celu dostarczenie chirurgowi precyzyjnych danych umożliwiających przygotowanie procesu operacyjnego albo wybór endoprotezy gotowej. Z kolei, w następnym etapie, dzięki informacjom uzyskanym w poprzedniej fazie, ma miejsce projektowanie procesu technologicznego, w wyniku którego wykonuje się endoprotezę dopasowaną do indywidualnych cech anatomicznych pacjenta z uwzględnieniem wytrzymałości oraz fizjologii tkanki kostnej, jak i niezbędne oprzyrządowanie. Zaletą wykorzystywanego komputerowego systemu projektowania jest możliwość weryfikacji modeli komputerowych, która daje chirurgom szansę dokonywania niezbędnych poprawek. Jest to możliwe, dzięki zastosowaniu techniki szybkiego prototypowania, polegającej na wykonywaniu materialnego modelu kości i endoprotezy metodą fotosyntezy.
Przedstawioną procedurę zastosowano na razie do stawu biodrowego i łokciowego. W pierwszym przypadku chodziło o odtworzenie, a później uruchomienie praktycznie nie istniejącego stawu biodrowego (dlatego zastosowanie typowej endoprotezy nie było możliwe). Półtora roku po operacji pacjent czuje się dobrze i chodzi bez kul. W drugim przypadku zaprojektowano całkowicie oryginalne rozwiązanie dwuczęściowej endoprotezy kości promieniowej i wszczepiano ją w przypadkach całkowitego zniszczenia głowy kości promieniowej. We wszystkich przypadkach pacjenci odzyskiwali zdolność prawidłowego ruchu ręki w stanie łokciowym. Tak więc, projektowanie nowej generacji endoprotez ma przynajmniej dwie zalety - po pierwsze, ich zastosowanie może przywrócić sprawność ruchową wielu osobom, a po drugie, wykonywanie w kraju indywidualnych endoprotez zmniejsza znacznie ich koszty, umożliwiając tym samym powszechne ich stosowanie. (M.W.K.)
/Przegląd EUREKA, Nr 6(18)/2002, ELEKTRONIKA, AUTOMATYKA i ROBOTYKA, INFORMATYKA i TELEKOMUNIKACJA, Technika w Medycynie/
Proces konstruowania endoprotezy składa się z dwóch etapów. W pierwszym z nich, za pomocą tomografii komputerowej następuje określenie indywidualnych cech geometrycznych stawu i kości danego pacjenta, dzięki czemu, na ich podstawie, możliwe staje się zaprojektowanie ich wirtualnego modelu geometrycznego. Etap ten ma na celu dostarczenie chirurgowi precyzyjnych danych umożliwiających przygotowanie procesu operacyjnego albo wybór endoprotezy gotowej. Z kolei, w następnym etapie, dzięki informacjom uzyskanym w poprzedniej fazie, ma miejsce projektowanie procesu technologicznego, w wyniku którego wykonuje się endoprotezę dopasowaną do indywidualnych cech anatomicznych pacjenta z uwzględnieniem wytrzymałości oraz fizjologii tkanki kostnej, jak i niezbędne oprzyrządowanie. Zaletą wykorzystywanego komputerowego systemu projektowania jest możliwość weryfikacji modeli komputerowych, która daje chirurgom szansę dokonywania niezbędnych poprawek. Jest to możliwe, dzięki zastosowaniu techniki szybkiego prototypowania, polegającej na wykonywaniu materialnego modelu kości i endoprotezy metodą fotosyntezy.
Przedstawioną procedurę zastosowano na razie do stawu biodrowego i łokciowego. W pierwszym przypadku chodziło o odtworzenie, a później uruchomienie praktycznie nie istniejącego stawu biodrowego (dlatego zastosowanie typowej endoprotezy nie było możliwe). Półtora roku po operacji pacjent czuje się dobrze i chodzi bez kul. W drugim przypadku zaprojektowano całkowicie oryginalne rozwiązanie dwuczęściowej endoprotezy kości promieniowej i wszczepiano ją w przypadkach całkowitego zniszczenia głowy kości promieniowej. We wszystkich przypadkach pacjenci odzyskiwali zdolność prawidłowego ruchu ręki w stanie łokciowym. Tak więc, projektowanie nowej generacji endoprotez ma przynajmniej dwie zalety - po pierwsze, ich zastosowanie może przywrócić sprawność ruchową wielu osobom, a po drugie, wykonywanie w kraju indywidualnych endoprotez zmniejsza znacznie ich koszty, umożliwiając tym samym powszechne ich stosowanie. (M.W.K.)
/Przegląd EUREKA, Nr 6(18)/2002, ELEKTRONIKA, AUTOMATYKA i ROBOTYKA, INFORMATYKA i TELEKOMUNIKACJA, Technika w Medycynie/
Poinformuj znajomych o tym artykule:
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- Eksperci apelują o usprawnienie procesu oceny i wprowadzania innowacyjnych szczepionek do Programu Szczepień Ochronnych
- Immunoterapie wysokiej skuteczności od początku choroby – czy to już obowiązujący standard postępowania w SM?
- Nowoczesne leczenie i optymizm – najlepsze antidotum na SM
- Choroba poznana 80 lat temu - wciąż nieznana. Rusza pierwsza w Polsce kampania edukacyjna dla pacjentów z ultrarzadkim nowotworem krwi: „Makroglobulinemia Waldenströma. Śladami Doktora Jana”
- Choroba Gauchera – wizytówka polskiego podejścia do chorób ultrarzadkich
- Antykoncepcja awaryjna nabiera tempa: Nowe dane Centrum e-Zdrowia
- Kardiolożka: o serce trzeba dbać od najmłodszych lat
- Ponad 600 tys. Polaków zaszczepiło się przeciw grypie
- Refundacja na papierze. Pacjentki tylko z jednego województwa mogą liczyć na leczenie zgodne z listą refundacyjną, która weszła w życie kilka miesięcy temu
- Pierwsze w Polsce zabiegi ablacji arytmii z zastosowaniem technologii CARTOSOUND FAM. „Niezwykle ważny krok w rozwoju elektrofizjologii”
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA