zdrowemiasto.pl / Przegląd EUREKA | dodane 01-04-2009Zachodząca z wiekiem degeneracja stawów, jak i zwiększająca się liczba urazów powoduje wzrost zapotrzebowania na endoprotezy oraz wymusza rozwój ich konstrukcji. W prostych przypadkach wystarczy dobranie endoprotezy z zestawu produkowanego handlowo, jednak w przypadkach szczególnie skomplikowanych konieczne jest zaprojektowanie i wykonanie endoprotezy "na miarę", czyli dopasowanej do indywidualnego pacjenta.
Proces konstruowania endoprotezy składa się z dwóch etapów. W pierwszym z nich, za pomocą tomografii komputerowej następuje określenie indywidualnych cech geometrycznych stawu i kości danego pacjenta, dzięki czemu, na ich podstawie, możliwe staje się zaprojektowanie ich wirtualnego modelu geometrycznego. Etap ten ma na celu dostarczenie chirurgowi precyzyjnych danych umożliwiających przygotowanie procesu operacyjnego albo wybór endoprotezy gotowej. Z kolei, w następnym etapie, dzięki informacjom uzyskanym w poprzedniej fazie, ma miejsce projektowanie procesu technologicznego, w wyniku którego wykonuje się endoprotezę dopasowaną do indywidualnych cech anatomicznych pacjenta z uwzględnieniem wytrzymałości oraz fizjologii tkanki kostnej, jak i niezbędne oprzyrządowanie. Zaletą wykorzystywanego komputerowego systemu projektowania jest możliwość weryfikacji modeli komputerowych, która daje chirurgom szansę dokonywania niezbędnych poprawek. Jest to możliwe, dzięki zastosowaniu techniki szybkiego prototypowania, polegającej na wykonywaniu materialnego modelu kości i endoprotezy metodą fotosyntezy.
Przedstawioną procedurę zastosowano na razie do stawu biodrowego i łokciowego. W pierwszym przypadku chodziło o odtworzenie, a później uruchomienie praktycznie nie istniejącego stawu biodrowego (dlatego zastosowanie typowej endoprotezy nie było możliwe). Półtora roku po operacji pacjent czuje się dobrze i chodzi bez kul. W drugim przypadku zaprojektowano całkowicie oryginalne rozwiązanie dwuczęściowej endoprotezy kości promieniowej i wszczepiano ją w przypadkach całkowitego zniszczenia głowy kości promieniowej. We wszystkich przypadkach pacjenci odzyskiwali zdolność prawidłowego ruchu ręki w stanie łokciowym. Tak więc, projektowanie nowej generacji endoprotez ma przynajmniej dwie zalety - po pierwsze, ich zastosowanie może przywrócić sprawność ruchową wielu osobom, a po drugie, wykonywanie w kraju indywidualnych endoprotez zmniejsza znacznie ich koszty, umożliwiając tym samym powszechne ich stosowanie. (M.W.K.)
/Przegląd EUREKA, Nr 6(18)/2002, ELEKTRONIKA, AUTOMATYKA i ROBOTYKA, INFORMATYKA i TELEKOMUNIKACJA, Technika w Medycynie/
Proces konstruowania endoprotezy składa się z dwóch etapów. W pierwszym z nich, za pomocą tomografii komputerowej następuje określenie indywidualnych cech geometrycznych stawu i kości danego pacjenta, dzięki czemu, na ich podstawie, możliwe staje się zaprojektowanie ich wirtualnego modelu geometrycznego. Etap ten ma na celu dostarczenie chirurgowi precyzyjnych danych umożliwiających przygotowanie procesu operacyjnego albo wybór endoprotezy gotowej. Z kolei, w następnym etapie, dzięki informacjom uzyskanym w poprzedniej fazie, ma miejsce projektowanie procesu technologicznego, w wyniku którego wykonuje się endoprotezę dopasowaną do indywidualnych cech anatomicznych pacjenta z uwzględnieniem wytrzymałości oraz fizjologii tkanki kostnej, jak i niezbędne oprzyrządowanie. Zaletą wykorzystywanego komputerowego systemu projektowania jest możliwość weryfikacji modeli komputerowych, która daje chirurgom szansę dokonywania niezbędnych poprawek. Jest to możliwe, dzięki zastosowaniu techniki szybkiego prototypowania, polegającej na wykonywaniu materialnego modelu kości i endoprotezy metodą fotosyntezy.
Przedstawioną procedurę zastosowano na razie do stawu biodrowego i łokciowego. W pierwszym przypadku chodziło o odtworzenie, a później uruchomienie praktycznie nie istniejącego stawu biodrowego (dlatego zastosowanie typowej endoprotezy nie było możliwe). Półtora roku po operacji pacjent czuje się dobrze i chodzi bez kul. W drugim przypadku zaprojektowano całkowicie oryginalne rozwiązanie dwuczęściowej endoprotezy kości promieniowej i wszczepiano ją w przypadkach całkowitego zniszczenia głowy kości promieniowej. We wszystkich przypadkach pacjenci odzyskiwali zdolność prawidłowego ruchu ręki w stanie łokciowym. Tak więc, projektowanie nowej generacji endoprotez ma przynajmniej dwie zalety - po pierwsze, ich zastosowanie może przywrócić sprawność ruchową wielu osobom, a po drugie, wykonywanie w kraju indywidualnych endoprotez zmniejsza znacznie ich koszty, umożliwiając tym samym powszechne ich stosowanie. (M.W.K.)
/Przegląd EUREKA, Nr 6(18)/2002, ELEKTRONIKA, AUTOMATYKA i ROBOTYKA, INFORMATYKA i TELEKOMUNIKACJA, Technika w Medycynie/
Poinformuj znajomych o tym artykule:
REKLAMA
Inne w tym dziale:
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Choroba Parkinsona – coraz więcej chorych, coraz pilniejsza potrzeba uruchomienia programu opieki kompleksowej
- „Ambasadorzy profesjonalnej terapii ran” – konkurs dla pielęgniarek i położnych, które zmieniają standardy leczenia ran
- Plaga niewydolności serca: Statystyki nie pozostawiają złudzeń
- Model skróconej ścieżki pacjenta dla szczepień zalecanych w POZ – wnioski z debaty Vaccine Meeting 2025
- Rak płuca – nowe możliwości chirurgii i leczenia okołooperacyjnego. Czy są dostępne w Polsce?
- Świadomy wybór terapii: bezpłatne konsultacje dla pacjentów z diagnozą chłoniaka, przewlekłej białaczki limfocytowej i szpiczaka
- Neurolodzy i psychiatrzy zacieśniają współpracę na rzecz zdrowia mózgu
- Anna Kupiecka o kwietniowej liście refundacyjnej: bardzo ważne decyzje refundacyjne w onkologii
- 15 000 Pracowników Służby Zdrowia w Polsce narażonych na leki niebezpieczne – kluczowa rola bezpiecznego przygotowania leków
- Rekordowe liczby zgonów z powodu grypy
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
 |
