naukawpolsce.pl | dodane 04-10-2010
Fot. naukawpolsce.pl
Choć nazwa "alergia" została użyta po raz pierwszy w 1906 r., to problem ten był znany ludziom już w czasach faraonów. O epidemii alergii zaczęto jednak mówić dopiero w ostatnich dekadach - mówił dr Sławomir Białek podczas XIV Festiwalu Naukowego w Warszawie. Ponieważ alergia dotyczy przede wszystkim krajów uprzemysłowionych, o wysokim standardzie życia, pojawiła się teoria, że jest to cena, jaką płacimy za postęp cywilizacyjny.
ALERGIA WCZORAJ
Za pierwszy medyczny opis alergii uważa się obserwacje Hipokratesa z IV w. p.n.e. na temat złej tolerancji mleka krowiego i serów przez niektórych ludzi. Jednak więcej informacji na temat alergii zaczęło się pojawiać dopiero od XIX w., wtedy też zaczęto ją bardziej szczegółowo badać.
"Wszystko zaczęło się od angielskiego lekarza Johna Bostocka, który był uczulony na pyłki traw. Dziwiło go, że po wiosennym spacerze wracał z katarem i pieczeniem oczu. To on w 1819 r. po raz pierwszy opisał objawy gorączki siennej - catarrus aestivus - czyli tego, co obecnie znane jest pod nazwą alergicznego nieżytu nosa" - przypomniał dr Białek.
Z kolei pierwsze alergiczne testy skórne wykonał na sobie w 1869 r. inny brytyjski lekarz - Charles Blackely. Nakładał on na skórę odpowiednio przygotowane wyciągi alergenów, a następnie miejsca te rozdrapywał. Wykonane przez niego testy niewiele się różniły od tych, które dziś stosuje się w diagnozowaniu alergii.
Krokiem milowym w rozwoju alergologii był rok 1906, kiedy wiedeński pediatra Clemens vov Pirquet po raz pierwszy użył terminu "alergia" - które powstało z połączenia greckich słów "alos" i "ergos", czyli zmieniony, odbiegający od normy sposób reagowania.
W 1923 r. Amerykanie Robert Cook i Arthur Coc wprowadzili pojęcie atopii dla oznaczenia grupy schorzeń dolnych i górnych dróg oddechowych, znanych obecnie jako alergiczny nieżyt nosa i astma. Obecnie terminu atopia używa się na określenie zwiększonej podatności na rozwój alergii.
Jednocześnie naukowcy cały czas głowili się nad przyczynami alergii. W 1921 r. Carl Prausnitz i Heinz Kuestner stworzyli hipotezę o obecności cząsteczek wywołujących uczulenie, które nazwali reaginami. Potwierdzili ją wstrzykując Prausnitzowi surowicę uczulonego na ryby Kuestnera i podając w to miejsce wyciąg białka ryby. Wywołało to u badacza obrzęk i zaczerwienienie skóry, co było dowodem na istnienie reagin.
Dopiero w 1966 r. - dzięki niezależnym pracom japońskiego małżeństwa Terugo i Kimishige Ishizaka oraz Szweda Gunnara S. Johanssona - udało się określić co to są reaginy. Wtedy też zaklasyfikowano je do piątej klasy białek odporności o nazwie immunoglobuliny i opatrzono literką E. "Obecnie immunoglobuliny klasy E (IgE) stanowią podstawowy marker w diagnostyce alergii" - powiedział dr Białek.
ALERGIA DZIŚ
Współcześnie alergię definiuje się jako chorobę ogólnoustrojową, która rozwija się w wyniku nadwrażliwości układu odporności na jakiś bodziec.
W ostatnich kilku dekadach obserwuje się bardzo dynamiczny wzrost liczby osób cierpiących na alergię. Pod tym względem szczególnie przoduje Europa - praktycznie co drugi mieszkaniec naszego kontynentu ma jakiś rodzaj alergii - mówił dr Białek. Z dużego badania ogólnopolskiego o nazwie ECAP, zakończonego w 2009 r., wynika, że w Polsce statystyki są bardzo podobne. Spośród wszystkich schorzeń alergicznych, najczęstszy okazał się alergiczny nieżyt nosa - stwierdzano go aż u 25 proc. badanych, na drugim miejscu znalazła się astma - 19 proc.
"Te dwie choroby często współistnieją ze sobą, bardzo często astma jest konsekwencją źle leczonego alergicznego nieżytu nosa" - tłumaczył dr Białek.
Alergia pokarmowa występowała u 9 proc. uczestników badania ECAP, a uczulenie na jad owadów błonkoskrzydłych (pszczoły, osy, szerszenie) u 4 proc.
Jeszcze do niedawna mówiło się, że alergie dotyczą raczej osób młodych. Obecnie stwierdza się je w każdej grupie wiekowej - u noworodków, niemowlaków, dzieci, młodzieży, ale też osób w wieku starszym. Wśród dorosłych częściej chorują kobiety, a wśród dzieci - chłopcy.
Z wiekiem zmienia się profil choroby alergicznej. Po urodzeniu może to być głównie alergia pokarmowa, która manifestuje się atopowym zapaleniem skóry. Od siódmego roku życia zmiany skórne mogą ulegać wyciszeniu, natomiast rozwija się alergia wziewna, czyli alergiczny nieżyt nosa. Dlatego ważne jest, aby dziecko ze zmianami skórnymi już od urodzenia było pod kontrolą alergologa, bo jest ono zagrożone rozwojem astmy oskrzelowej - zaznaczył dr Białek.
ALERGIA WCZORAJ
Za pierwszy medyczny opis alergii uważa się obserwacje Hipokratesa z IV w. p.n.e. na temat złej tolerancji mleka krowiego i serów przez niektórych ludzi. Jednak więcej informacji na temat alergii zaczęło się pojawiać dopiero od XIX w., wtedy też zaczęto ją bardziej szczegółowo badać.
"Wszystko zaczęło się od angielskiego lekarza Johna Bostocka, który był uczulony na pyłki traw. Dziwiło go, że po wiosennym spacerze wracał z katarem i pieczeniem oczu. To on w 1819 r. po raz pierwszy opisał objawy gorączki siennej - catarrus aestivus - czyli tego, co obecnie znane jest pod nazwą alergicznego nieżytu nosa" - przypomniał dr Białek.
Z kolei pierwsze alergiczne testy skórne wykonał na sobie w 1869 r. inny brytyjski lekarz - Charles Blackely. Nakładał on na skórę odpowiednio przygotowane wyciągi alergenów, a następnie miejsca te rozdrapywał. Wykonane przez niego testy niewiele się różniły od tych, które dziś stosuje się w diagnozowaniu alergii.
Krokiem milowym w rozwoju alergologii był rok 1906, kiedy wiedeński pediatra Clemens vov Pirquet po raz pierwszy użył terminu "alergia" - które powstało z połączenia greckich słów "alos" i "ergos", czyli zmieniony, odbiegający od normy sposób reagowania.
W 1923 r. Amerykanie Robert Cook i Arthur Coc wprowadzili pojęcie atopii dla oznaczenia grupy schorzeń dolnych i górnych dróg oddechowych, znanych obecnie jako alergiczny nieżyt nosa i astma. Obecnie terminu atopia używa się na określenie zwiększonej podatności na rozwój alergii.
Jednocześnie naukowcy cały czas głowili się nad przyczynami alergii. W 1921 r. Carl Prausnitz i Heinz Kuestner stworzyli hipotezę o obecności cząsteczek wywołujących uczulenie, które nazwali reaginami. Potwierdzili ją wstrzykując Prausnitzowi surowicę uczulonego na ryby Kuestnera i podając w to miejsce wyciąg białka ryby. Wywołało to u badacza obrzęk i zaczerwienienie skóry, co było dowodem na istnienie reagin.
Dopiero w 1966 r. - dzięki niezależnym pracom japońskiego małżeństwa Terugo i Kimishige Ishizaka oraz Szweda Gunnara S. Johanssona - udało się określić co to są reaginy. Wtedy też zaklasyfikowano je do piątej klasy białek odporności o nazwie immunoglobuliny i opatrzono literką E. "Obecnie immunoglobuliny klasy E (IgE) stanowią podstawowy marker w diagnostyce alergii" - powiedział dr Białek.
ALERGIA DZIŚ
Współcześnie alergię definiuje się jako chorobę ogólnoustrojową, która rozwija się w wyniku nadwrażliwości układu odporności na jakiś bodziec.
W ostatnich kilku dekadach obserwuje się bardzo dynamiczny wzrost liczby osób cierpiących na alergię. Pod tym względem szczególnie przoduje Europa - praktycznie co drugi mieszkaniec naszego kontynentu ma jakiś rodzaj alergii - mówił dr Białek. Z dużego badania ogólnopolskiego o nazwie ECAP, zakończonego w 2009 r., wynika, że w Polsce statystyki są bardzo podobne. Spośród wszystkich schorzeń alergicznych, najczęstszy okazał się alergiczny nieżyt nosa - stwierdzano go aż u 25 proc. badanych, na drugim miejscu znalazła się astma - 19 proc.
"Te dwie choroby często współistnieją ze sobą, bardzo często astma jest konsekwencją źle leczonego alergicznego nieżytu nosa" - tłumaczył dr Białek.
Alergia pokarmowa występowała u 9 proc. uczestników badania ECAP, a uczulenie na jad owadów błonkoskrzydłych (pszczoły, osy, szerszenie) u 4 proc.
Jeszcze do niedawna mówiło się, że alergie dotyczą raczej osób młodych. Obecnie stwierdza się je w każdej grupie wiekowej - u noworodków, niemowlaków, dzieci, młodzieży, ale też osób w wieku starszym. Wśród dorosłych częściej chorują kobiety, a wśród dzieci - chłopcy.
Z wiekiem zmienia się profil choroby alergicznej. Po urodzeniu może to być głównie alergia pokarmowa, która manifestuje się atopowym zapaleniem skóry. Od siódmego roku życia zmiany skórne mogą ulegać wyciszeniu, natomiast rozwija się alergia wziewna, czyli alergiczny nieżyt nosa. Dlatego ważne jest, aby dziecko ze zmianami skórnymi już od urodzenia było pod kontrolą alergologa, bo jest ono zagrożone rozwojem astmy oskrzelowej - zaznaczył dr Białek.
Poinformuj znajomych o tym artykule:
REKLAMA
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- Nowoczesne leczenie i optymizm – najlepsze antidotum na SM
- Choroba poznana 80 lat temu - wciąż nieznana. Rusza pierwsza w Polsce kampania edukacyjna dla pacjentów z ultrarzadkim nowotworem krwi: „Makroglobulinemia Waldenströma. Śladami Doktora Jana”
- Choroba Gauchera – wizytówka polskiego podejścia do chorób ultrarzadkich
- Antykoncepcja awaryjna nabiera tempa: Nowe dane Centrum e-Zdrowia
- Kardiolożka: o serce trzeba dbać od najmłodszych lat
- Ponad 600 tys. Polaków zaszczepiło się przeciw grypie
- Refundacja na papierze. Pacjentki tylko z jednego województwa mogą liczyć na leczenie zgodne z listą refundacyjną, która weszła w życie kilka miesięcy temu
- Pierwsze w Polsce zabiegi ablacji arytmii z zastosowaniem technologii CARTOSOUND FAM. „Niezwykle ważny krok w rozwoju elektrofizjologii”
- Czy starsi pacjenci otrzymają lepszą ochronę jeszcze w tym sezonie?
- Wyzwania hematoonkologii - na jakie terapie czekają polscy pacjenci?
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
