Czym i jak długo leczyć zapalenie pęcherza moczowego?
POCZEKALNIA. Szepty
Typowe objawy niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego można szybko zwalczyć, przyjmując preparaty dostępne bez recepty. Najczęściej stosowanym lekiem jest furazydyna, powszechnie określana jako furagina. To lek, który działa bakteriostatycznie, hamuje namnażanie bakterii w drogach moczowych. Jednym z warunków jego skuteczności jest przyjmowanie preparatu przez co najmniej kilka dni w odpowiednich dawkach.
Infekcje układu moczowego – skąd się biorą?
Infekcje dróg moczowych to jedna z najczęstszych przyczyn podejmowania samoleczenia przez pacjentów. Zakażenia częściej rozwijają się u kobiet młodych i w średnim wieku. Tłumaczyć to należy przede wszystkim warunkami anatomicznymi (krótsza cewka moczowa). Ryzyko pojawienia się stanu zapalnego zwiększa się u kobiet aktywnych seksualnie. Stosunek zwiększa ryzyko przeniesienia drobnoustrojów z okolic odbytu i pochwy w kierunku cewki moczowej. Może zdarzyć się też, że zapalenie pochwy i pęcherza moczowego będą współistnieć ze sobą. Czynnikiem wywołującym nawracające zakażenia są także predyspozycje genetyczne.
Najczęstszą postacią zakażenia układu moczowego (ZUM) jest zapalenie pęcherza. Zwykle wywołane jest infekcją wywołaną przez bakterie Escherichia coli (rzadziej – Staphylococcus saprophyticus czy Klebsiella). Mikroorganizmy te rozwijają się w pęcherzu moczowym, dając nieprzyjemne objawy chorobowe. Dlatego też kluczowym elementem leczenia jest zwalczanie czynnika chorobotwórczego – bakterii i zapobieganie ich dalszemu namnażaniu.
Szacuje się, że na nawet 50 proc. kobiet przynajmniej raz w życiu będzie musiało podjąć się leczenia ostrego zapalenia pęcherza moczowego.
Jakie są objawy zapalenia pęcherza moczowego?
Pojawiające się objawy są na tyle charakterystyczne, że ich rozpoznanie i powiązanie z zakażeniem dolnych dróg moczowych najczęściej nie powoduje trudności zwłaszcza u pacjentów, u których infekcje tego typu nawracają. Najczęstszymi symptomami zapalenia pęcherza są tak zwane objawy dyzuryczne, a te mogę być różnie nasilone:
Na opisane wyżej objawy może nałożyć się cięższy przebieg zakażenia – mogą pojawić się gorączka i krwiomocz. Świadczą o zaostrzeniu się stanu zapalnego i sygnalizują niezwłoczne podjęcie leczenia. Rzadziej dołączyć się mogą: bóle brzucha, dreszcze, wymioty. Objawy te są bezwzględnym wskazaniem do zasięgnięcia porady lekarskiej.
Szczególną uwagą powinni być objęci ci pacjenci, których zdiagnozowano wcześniej w kierunku przewlekłych schorzeń układu moczowego – np. kamicy, refluksu moczowodowego. Diagnostykę należy rozszerzyć także u cukrzyków i kobiet w ciąży.
Jakimi lekami bez recepty leczyć zapalenie pęcherza moczowego?
Podstawą w leczeniu infekcji pęcherza jest furazydyna, potocznie określana przez pacjentów jako furagina (furaginum). To lek – chemioterapeutyk dostępny bez recepty w różnych dawkach. Dla dzieci dostępna jest furagina w syropie, ta jednak wydawana jest na receptę. Pojęcie chemioterapeutyk oznacza, że jest to preparat, który zwalcza drobnoustroje w organizmie. Furagina działa bakteriostatycznie – hamuje namnażanie się bakterii odpowiedzialnych za powstawanie nieprzyjemnych objawów infekcji. Jest skuteczna w zwalczaniu zakażeń wspomnianą już bakterią E. coli, która odpowiada za około 95 proc. wszystkich zakażeń.
Jest lekiem stosowanym nie tylko w celu szybkiego łagodzenia objawów zakażeń, ale także profilaktycznie – na nawracające zapalenie pęcherza moczowego. Częste, nawracające infekcje zdarzają się głównie w przypadku takich czynników jak: wady anatomiczne, zaburzony odpływ, w tym zastój moczu, ciąża, kamica, częste cewnikowanie. Nawroty zależą też od zjadliwości bakterii i ogólnego stanu układu immunologicznego.
Furagina – jak ją przyjmować, czy zawsze jest skuteczna?
Furagina jest szeroko dostępna w każdej aptece bez recepty np. na https://www.doz.pl/apteka/k4695-Infekcje_i_stany_zapalne. Warto zwrócić uwagę, że zalecana jest tylko w przypadku niepowikłanych zakażeń, w trakcie których nie rozwinęły się takie objawy jak wysoka gorączka i krwiomocz. Wtedy bardzo często jest stosowana, ale jako część farmakoterapii, wraz z antybiotykiem, który lekarz dobiera w oparciu o wykonany posiew lub bazując na swojej wiedzy i doświadczeniu (tak zwane leczenie empiryczne). Podjęcie szybkiej terapii jest tu kluczowe w celu uniknięcia groźnych powikłań – zapalania nerek w wyniku wstępowania zakażenia w wyższe piętra układu moczowego.
By leczenie zapalenia pęcherza było skuteczne przy pomocy furaginy, należy przyjmować ją nieprzerwanie, nawet pomimo tego, że objawy ustąpią. Jest to konieczne, by zwalczyć wszystkie bakterie obecne w drogach moczowych. Optymalny czas leczenia to siedem dni.
Preparaty z furaginą są dostępne w dawkach 50 lub 100 mg (tabletki). Te ostatnie bardzo często określane są jako max. Niezwykle ważne jest także przestrzeganie przyjmowania odpowiednich dawek preparatu. W pierwszej dobie leczenia dawka ta powinna wynosić 400 mg – w czterech dawkach po 100 mg. Przez kolejne dni należy przyjmować 3 tabletki na dobę – łącznie 300 mg.
Furaginę należy popijać dużą ilością wody, unikając soków owocowych i warzywnych. Nie ma przeciwwskazań, by leczenie chemioterapeutyczne uzupełnić naturalnym – przyjmować zioła na zapalenie pęcherza, w tym powszechnie znaną i stosowaną żurawinę w dowolnej postaci – tabletek lub soku.
Jak zapobiegać zapaleniu układu moczowego?
W zapobieganiu zakażeń najważniejszym elementem jest kontrolowanie chorób przewlekłych i stanów, które zwiększają ryzyko infekcji. Konieczne jest rygorystyczne przestrzeganie zasad higieny – codzienna zmiana bielizny, stosowanie środków do higieny intymnej profilaktycznie także przed stosunkiem u obojga partnerów.
Lekarze są zdania, że odpowiednie nawodnienie, a tym samym rozcieńczenie moczu, jest korzystne w leczeniu i profilaktyce opisywanych zakażeń. W świetle ostatnich wyników badań, nie jest wskazane przyjmowanie witaminy C. U niektórych pacjentów, którzy przyjmują kwas askorbinowy, wzrasta prawdopodobieństwo krystalizacji szczawianów wapnia w moczu.
Z kolei sok z żurawiny zmniejsza przyczepność bakterii E. coli do śluzówki dróg moczowych. Jest zalecany w leczeniu i profilaktyce zakażeń, także nawracających.
Infekcje układu moczowego – skąd się biorą?
Infekcje dróg moczowych to jedna z najczęstszych przyczyn podejmowania samoleczenia przez pacjentów. Zakażenia częściej rozwijają się u kobiet młodych i w średnim wieku. Tłumaczyć to należy przede wszystkim warunkami anatomicznymi (krótsza cewka moczowa). Ryzyko pojawienia się stanu zapalnego zwiększa się u kobiet aktywnych seksualnie. Stosunek zwiększa ryzyko przeniesienia drobnoustrojów z okolic odbytu i pochwy w kierunku cewki moczowej. Może zdarzyć się też, że zapalenie pochwy i pęcherza moczowego będą współistnieć ze sobą. Czynnikiem wywołującym nawracające zakażenia są także predyspozycje genetyczne.
Najczęstszą postacią zakażenia układu moczowego (ZUM) jest zapalenie pęcherza. Zwykle wywołane jest infekcją wywołaną przez bakterie Escherichia coli (rzadziej – Staphylococcus saprophyticus czy Klebsiella). Mikroorganizmy te rozwijają się w pęcherzu moczowym, dając nieprzyjemne objawy chorobowe. Dlatego też kluczowym elementem leczenia jest zwalczanie czynnika chorobotwórczego – bakterii i zapobieganie ich dalszemu namnażaniu.
Szacuje się, że na nawet 50 proc. kobiet przynajmniej raz w życiu będzie musiało podjąć się leczenia ostrego zapalenia pęcherza moczowego.
Jakie są objawy zapalenia pęcherza moczowego?
Pojawiające się objawy są na tyle charakterystyczne, że ich rozpoznanie i powiązanie z zakażeniem dolnych dróg moczowych najczęściej nie powoduje trudności zwłaszcza u pacjentów, u których infekcje tego typu nawracają. Najczęstszymi symptomami zapalenia pęcherza są tak zwane objawy dyzuryczne, a te mogę być różnie nasilone:
- uczucie parcia na mocz,
- szczypanie i pieczenie cewki moczowej, które nasila się zwłaszcza w momencie oddawania moczu,
- częste oddawanie moczu w niewielkiej ilości (kropla po kropli), zdarza się, że niekontrolowane,
- ból zlokalizowany nad spojeniem łonowym, w okolicach pęcherza moczowego,
- obecność krwi w moczu.
Na opisane wyżej objawy może nałożyć się cięższy przebieg zakażenia – mogą pojawić się gorączka i krwiomocz. Świadczą o zaostrzeniu się stanu zapalnego i sygnalizują niezwłoczne podjęcie leczenia. Rzadziej dołączyć się mogą: bóle brzucha, dreszcze, wymioty. Objawy te są bezwzględnym wskazaniem do zasięgnięcia porady lekarskiej.
Szczególną uwagą powinni być objęci ci pacjenci, których zdiagnozowano wcześniej w kierunku przewlekłych schorzeń układu moczowego – np. kamicy, refluksu moczowodowego. Diagnostykę należy rozszerzyć także u cukrzyków i kobiet w ciąży.
Jakimi lekami bez recepty leczyć zapalenie pęcherza moczowego?
Podstawą w leczeniu infekcji pęcherza jest furazydyna, potocznie określana przez pacjentów jako furagina (furaginum). To lek – chemioterapeutyk dostępny bez recepty w różnych dawkach. Dla dzieci dostępna jest furagina w syropie, ta jednak wydawana jest na receptę. Pojęcie chemioterapeutyk oznacza, że jest to preparat, który zwalcza drobnoustroje w organizmie. Furagina działa bakteriostatycznie – hamuje namnażanie się bakterii odpowiedzialnych za powstawanie nieprzyjemnych objawów infekcji. Jest skuteczna w zwalczaniu zakażeń wspomnianą już bakterią E. coli, która odpowiada za około 95 proc. wszystkich zakażeń.
Jest lekiem stosowanym nie tylko w celu szybkiego łagodzenia objawów zakażeń, ale także profilaktycznie – na nawracające zapalenie pęcherza moczowego. Częste, nawracające infekcje zdarzają się głównie w przypadku takich czynników jak: wady anatomiczne, zaburzony odpływ, w tym zastój moczu, ciąża, kamica, częste cewnikowanie. Nawroty zależą też od zjadliwości bakterii i ogólnego stanu układu immunologicznego.
Furagina – jak ją przyjmować, czy zawsze jest skuteczna?
Furagina jest szeroko dostępna w każdej aptece bez recepty np. na https://www.doz.pl/apteka/k4695-Infekcje_i_stany_zapalne. Warto zwrócić uwagę, że zalecana jest tylko w przypadku niepowikłanych zakażeń, w trakcie których nie rozwinęły się takie objawy jak wysoka gorączka i krwiomocz. Wtedy bardzo często jest stosowana, ale jako część farmakoterapii, wraz z antybiotykiem, który lekarz dobiera w oparciu o wykonany posiew lub bazując na swojej wiedzy i doświadczeniu (tak zwane leczenie empiryczne). Podjęcie szybkiej terapii jest tu kluczowe w celu uniknięcia groźnych powikłań – zapalania nerek w wyniku wstępowania zakażenia w wyższe piętra układu moczowego.
By leczenie zapalenia pęcherza było skuteczne przy pomocy furaginy, należy przyjmować ją nieprzerwanie, nawet pomimo tego, że objawy ustąpią. Jest to konieczne, by zwalczyć wszystkie bakterie obecne w drogach moczowych. Optymalny czas leczenia to siedem dni.
Preparaty z furaginą są dostępne w dawkach 50 lub 100 mg (tabletki). Te ostatnie bardzo często określane są jako max. Niezwykle ważne jest także przestrzeganie przyjmowania odpowiednich dawek preparatu. W pierwszej dobie leczenia dawka ta powinna wynosić 400 mg – w czterech dawkach po 100 mg. Przez kolejne dni należy przyjmować 3 tabletki na dobę – łącznie 300 mg.
Furaginę należy popijać dużą ilością wody, unikając soków owocowych i warzywnych. Nie ma przeciwwskazań, by leczenie chemioterapeutyczne uzupełnić naturalnym – przyjmować zioła na zapalenie pęcherza, w tym powszechnie znaną i stosowaną żurawinę w dowolnej postaci – tabletek lub soku.
Jak zapobiegać zapaleniu układu moczowego?
W zapobieganiu zakażeń najważniejszym elementem jest kontrolowanie chorób przewlekłych i stanów, które zwiększają ryzyko infekcji. Konieczne jest rygorystyczne przestrzeganie zasad higieny – codzienna zmiana bielizny, stosowanie środków do higieny intymnej profilaktycznie także przed stosunkiem u obojga partnerów.
Lekarze są zdania, że odpowiednie nawodnienie, a tym samym rozcieńczenie moczu, jest korzystne w leczeniu i profilaktyce opisywanych zakażeń. W świetle ostatnich wyników badań, nie jest wskazane przyjmowanie witaminy C. U niektórych pacjentów, którzy przyjmują kwas askorbinowy, wzrasta prawdopodobieństwo krystalizacji szczawianów wapnia w moczu.
Z kolei sok z żurawiny zmniejsza przyczepność bakterii E. coli do śluzówki dróg moczowych. Jest zalecany w leczeniu i profilaktyce zakażeń, także nawracających.
Poinformuj znajomych o tym artykule:
REKLAMA
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- Kofeina w suplementach diety i efekty jej stosowania - czy zapewnia duże pobudzenie?
- Wyposażenie gabinetu okulistycznego - jakie produkty są szczególnie ważne i gdzie je kupić?
- Odkryj potęgę peruwiańskich ziół: Uncaria ČR - tradycja i innowacja od 2001 roku.
- Branża medyczna - jak dopasować strój do profesji?
- Produkty niskobiałkowe - tabela pomocnicza dla chorych na PKU
- Chorujesz na serce? Eksperci przestrzegają, by nie brać wakacji od leków.
- Rola regularnych badań oczu w utrzymaniu zdrowego wzroku - co warto wiedzieć?
- Końcówki do skalera - rodzaje, zastosowanie
- Badania genetyczne w diagnostyce i leczeniu niepłodności: kiedy są potrzebne?
- Jak kawa wpływa na ciśnienie krwi?
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
