Choroby zapalne jelit to bardzo szeroka grupa schorzeń, objawiająca się zaburzeniami trawienia i szeregiem innym symptomów towarzyszących. Charakterystyczne w ich przebiegu są częste, długotrwałe i wycieńczające biegunki, a także bóle brzucha, ropnie w okolicy odbytu, osłabienie, nudności oraz stany podgorączkowe.
Choroby zapalne jelit mogą poważnie ograniczać codzienną aktywność, komplikować życie i źle wpływać na samopoczucie chorego. Dlatego tak ważne jest jak najszybsze ich rozpoznanie i leczenie. W ostatnim czasie coraz częściej diagnozuje się nieswoiste zapalenia jelit - grupę przewlekłych chorób przewodu pokarmowego o podłożu autoimmunologicznym. Nie należy jednak ich mylić z zespołem jelita drażliwego - chorobą o znacznie łagodniejszym przebiegu. W Polsce na nieswoiste zapalenia jelit cierpi aż 50 tysięcy osób, z czego co czwarta to osoba przed 20 rokiem życia. Najczęstszą postacią nieswoistego zapalenia jelit jest choroba Leśniowskiego–Crohna. Dla wielu osób, wciąż brzmi ona dość tajemniczo.
Czym jest choroba Leśniowskiego-Crohna?
Choroba Leśniowskiego-Crohna zaliczana jest do przewlekłych nieswoistych zapaleń jelita. Najczęściej diagnozuje się ją u osób młodych, płci żeńskiej, między 15 a 30 rokiem życia, choć objawy choroby mogą wystąpić również później, w przedziale 60-80 lat. Choroba Leśniowskiego-Crohna występuje również u dzieci. Zazwyczaj atakuje jelita, szczególnie końcowy odcinek jelita cienkiego, nazywany jelitem krętym. Często występuje z zajęciem pozostałych części jelita cienkiego oraz z zajęciem tylko jelita grubego albo jelita cienkiego i jednocześnie jelita grubego. Choroba może też zająć żołądek, przełyk i jamę ustną, choć zdarza się to dość rzadko.
Jakie są przyczyny choroby?
Mimo, że coraz więcej mówi się o chorobie Leśniowskiego-Crohna, to jednak wciąż pozostaje ona jedną z najbardziej tajemniczych chorób. Jej przyczyny również nie są do końca poznanie. Lekarze przypuszczają, że za rozwój choroby mogą odpowiadać czynniki genetyczne. Jeśli rodzice chorują na nieswoiste zapalenia jelit, to dziecko również będzie na nie chorować. Poza czynnikami genetycznymi, wpływ na chorobę mogą mieć także czynniki środowiskowe. Zauważono również, że choroba występuje częściej, gdy zaburzone zostają mechanizmy obronne organizmu lub gdy dojdzie do zakażenia wirusami lub bakteriami u osób mających predyspozycje genetyczne do wystąpienia choroby. Schorzenie częściej atakuje palaczy niż osoby niepalące. Chorobę mogą wyzwolić także doustne środki antykoncepcyjne i niesteroidowe leki przeciwzapalne (stosowane np. w zapaleniu stawów).
Jakie są objawy choroby Leśniowskiego-Crohna?
Objawy Leśniowskiego-Crohna w dużej mierze uzależnione są od lokalizacji zmian chorobowych. Do najczęstszych symptomów choroby należą: bóle brzucha - najczęściej po prawej stronie na wysokości biodra, ostra biegunka, wzdęcia, wymioty, bóle głowy, utrata apetytu, a nawet jadłowstręt psychiczny i związana z tym utrata masy ciała oraz wyniszczenie organizmu, umiarkowane stany podgorączkowe oraz uczcie ogólnego zmęczenia. Znane są przypadki, kiedy pierwszym objawem Leśniowskiego-Crohna jest anemia lub nagła, niewyjaśniona gorączka. Często u pacjentów chorujących na nieswoiste zapalenia jelit obserwuje się powstawanie przetok, czyli patologicznych połączeń pomiędzy jelitem a skórą lub pęcherzem moczowym. Gdy zapalenie zaostrza się, objawy Leśniowskiego-Crohna również przybierają na sile. Do wyżej opisanych symptomów dochodzą owrzodzenia, zwłaszcza owrzodzenie odbytu oraz anemia. Jednakże to biegunka jest tym symptomem, który zazwyczaj objawia się jako pierwszy i sygnalizuje chorobę Leśniowskiego-Crohna. W przeciwieństwie do biegunek występujących w zatruciach, ta jest długotrwała i bardzo wycieńczająca. Biegunka w chorobie Leśniowskiego-Crohna może występować z domieszką śluzu, krwi lub treści ropnej. Często też występuje uczucie parcia na stolec. Niekiedy mogą wystąpić również objawy pozajelitowe, jak np. rumień guzowaty na skórze, zapalenie tęczówki oka, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie naczyń i zmiany zakrzepowo-zatorowe.
Jak zdiagnozować chorobę?
Same objawy Leśniewskiego-Crohna to nie wszystko. Diagnozę stawia się nie tylko na podstawie wywiadu z pacjentem i wymienionych przez niego objawów, ale także po wykonaniu szeregu badań. W większości są to badania bezbolesne: badanie krwi (OB, CRP), tomografia, RTG, USG lub rezonans jamy brzusznej. Niekiedy lekarz może zalecić także badania endoskopowe, a więc gastroskopię lub kolonoskopię.
Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna
Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna w dużej mierze opiera się na diecie. W niektórych przypadkach stosuje się antybiotyki, leki przeciwzapalne oraz leki biologiczne. Dieta osoby chorej nie powinna jakoś szczególnie odbiegać od diety osób zdrowych. Są jednak składniki pokarmowe, które powinny być szczególnie preferowane, np. białko, niektóre witaminy i minerały. Produktami bogatymi w białko, a więc produktami, które muszą znaleźć się w diecie osoby zmagającej się z chorobą Leśniowskiego-Crohna są: chude mięso, ryby, jaja oraz produkty sojowe. Z owoców szczególnie poleca się jabłka, brzoskwinie i morele. Jeśli chodzi o warzywa, to najlepsze są te obfitujące w witaminę C i beta karoten, a więc pomidory (ale bez pestek i skórki), gotowane ziemniaki, marchew, dynia, szpinak. W okresie zaostrzeń choroby powinno stosować się dietę płynną bez błonnika, który może nasilać biegunki, ale nie wolno jej utrzymywać dłużej niż 3 dni. W tym czasie należy podawać choremu gorzką herbatę, kisiel owocowy i rozcieńczony przecier. Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna zakłada także eliminację ostrych przypraw, takich jak pieprz, curry czy papryka oraz dodatków do potraw w postaci musztardy czy octu. Zalecana jest suplementacja witamin z grupy B, zwłaszcza kwasu foliowego i witaminy B12. Wśród związków mineralnych ważna jest odpowiednia podaż cynku, który wzmacnia układ odpornościowy, a jego niedobór może między innymi nasilać biegunki. Dobrym źródłem cynku jest mięso i podroby. Oprócz zbilansowanej diety można wspomagać układ pokarmowy dietetycznymi środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia medycznego.
Zobacz także: https://www.nestlehealthscience.pl/zarzadzanie-zdrowie/choroby-ukladu-pokarmowego/choroba-lesniowskiego-crohna
Choroby zapalne jelit mogą poważnie ograniczać codzienną aktywność, komplikować życie i źle wpływać na samopoczucie chorego. Dlatego tak ważne jest jak najszybsze ich rozpoznanie i leczenie. W ostatnim czasie coraz częściej diagnozuje się nieswoiste zapalenia jelit - grupę przewlekłych chorób przewodu pokarmowego o podłożu autoimmunologicznym. Nie należy jednak ich mylić z zespołem jelita drażliwego - chorobą o znacznie łagodniejszym przebiegu. W Polsce na nieswoiste zapalenia jelit cierpi aż 50 tysięcy osób, z czego co czwarta to osoba przed 20 rokiem życia. Najczęstszą postacią nieswoistego zapalenia jelit jest choroba Leśniowskiego–Crohna. Dla wielu osób, wciąż brzmi ona dość tajemniczo.
Czym jest choroba Leśniowskiego-Crohna?
Choroba Leśniowskiego-Crohna zaliczana jest do przewlekłych nieswoistych zapaleń jelita. Najczęściej diagnozuje się ją u osób młodych, płci żeńskiej, między 15 a 30 rokiem życia, choć objawy choroby mogą wystąpić również później, w przedziale 60-80 lat. Choroba Leśniowskiego-Crohna występuje również u dzieci. Zazwyczaj atakuje jelita, szczególnie końcowy odcinek jelita cienkiego, nazywany jelitem krętym. Często występuje z zajęciem pozostałych części jelita cienkiego oraz z zajęciem tylko jelita grubego albo jelita cienkiego i jednocześnie jelita grubego. Choroba może też zająć żołądek, przełyk i jamę ustną, choć zdarza się to dość rzadko.
Jakie są przyczyny choroby?
Mimo, że coraz więcej mówi się o chorobie Leśniowskiego-Crohna, to jednak wciąż pozostaje ona jedną z najbardziej tajemniczych chorób. Jej przyczyny również nie są do końca poznanie. Lekarze przypuszczają, że za rozwój choroby mogą odpowiadać czynniki genetyczne. Jeśli rodzice chorują na nieswoiste zapalenia jelit, to dziecko również będzie na nie chorować. Poza czynnikami genetycznymi, wpływ na chorobę mogą mieć także czynniki środowiskowe. Zauważono również, że choroba występuje częściej, gdy zaburzone zostają mechanizmy obronne organizmu lub gdy dojdzie do zakażenia wirusami lub bakteriami u osób mających predyspozycje genetyczne do wystąpienia choroby. Schorzenie częściej atakuje palaczy niż osoby niepalące. Chorobę mogą wyzwolić także doustne środki antykoncepcyjne i niesteroidowe leki przeciwzapalne (stosowane np. w zapaleniu stawów).
Jakie są objawy choroby Leśniowskiego-Crohna?
Objawy Leśniowskiego-Crohna w dużej mierze uzależnione są od lokalizacji zmian chorobowych. Do najczęstszych symptomów choroby należą: bóle brzucha - najczęściej po prawej stronie na wysokości biodra, ostra biegunka, wzdęcia, wymioty, bóle głowy, utrata apetytu, a nawet jadłowstręt psychiczny i związana z tym utrata masy ciała oraz wyniszczenie organizmu, umiarkowane stany podgorączkowe oraz uczcie ogólnego zmęczenia. Znane są przypadki, kiedy pierwszym objawem Leśniowskiego-Crohna jest anemia lub nagła, niewyjaśniona gorączka. Często u pacjentów chorujących na nieswoiste zapalenia jelit obserwuje się powstawanie przetok, czyli patologicznych połączeń pomiędzy jelitem a skórą lub pęcherzem moczowym. Gdy zapalenie zaostrza się, objawy Leśniowskiego-Crohna również przybierają na sile. Do wyżej opisanych symptomów dochodzą owrzodzenia, zwłaszcza owrzodzenie odbytu oraz anemia. Jednakże to biegunka jest tym symptomem, który zazwyczaj objawia się jako pierwszy i sygnalizuje chorobę Leśniowskiego-Crohna. W przeciwieństwie do biegunek występujących w zatruciach, ta jest długotrwała i bardzo wycieńczająca. Biegunka w chorobie Leśniowskiego-Crohna może występować z domieszką śluzu, krwi lub treści ropnej. Często też występuje uczucie parcia na stolec. Niekiedy mogą wystąpić również objawy pozajelitowe, jak np. rumień guzowaty na skórze, zapalenie tęczówki oka, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie naczyń i zmiany zakrzepowo-zatorowe.
Jak zdiagnozować chorobę?
Same objawy Leśniewskiego-Crohna to nie wszystko. Diagnozę stawia się nie tylko na podstawie wywiadu z pacjentem i wymienionych przez niego objawów, ale także po wykonaniu szeregu badań. W większości są to badania bezbolesne: badanie krwi (OB, CRP), tomografia, RTG, USG lub rezonans jamy brzusznej. Niekiedy lekarz może zalecić także badania endoskopowe, a więc gastroskopię lub kolonoskopię.
Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna
Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna w dużej mierze opiera się na diecie. W niektórych przypadkach stosuje się antybiotyki, leki przeciwzapalne oraz leki biologiczne. Dieta osoby chorej nie powinna jakoś szczególnie odbiegać od diety osób zdrowych. Są jednak składniki pokarmowe, które powinny być szczególnie preferowane, np. białko, niektóre witaminy i minerały. Produktami bogatymi w białko, a więc produktami, które muszą znaleźć się w diecie osoby zmagającej się z chorobą Leśniowskiego-Crohna są: chude mięso, ryby, jaja oraz produkty sojowe. Z owoców szczególnie poleca się jabłka, brzoskwinie i morele. Jeśli chodzi o warzywa, to najlepsze są te obfitujące w witaminę C i beta karoten, a więc pomidory (ale bez pestek i skórki), gotowane ziemniaki, marchew, dynia, szpinak. W okresie zaostrzeń choroby powinno stosować się dietę płynną bez błonnika, który może nasilać biegunki, ale nie wolno jej utrzymywać dłużej niż 3 dni. W tym czasie należy podawać choremu gorzką herbatę, kisiel owocowy i rozcieńczony przecier. Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna zakłada także eliminację ostrych przypraw, takich jak pieprz, curry czy papryka oraz dodatków do potraw w postaci musztardy czy octu. Zalecana jest suplementacja witamin z grupy B, zwłaszcza kwasu foliowego i witaminy B12. Wśród związków mineralnych ważna jest odpowiednia podaż cynku, który wzmacnia układ odpornościowy, a jego niedobór może między innymi nasilać biegunki. Dobrym źródłem cynku jest mięso i podroby. Oprócz zbilansowanej diety można wspomagać układ pokarmowy dietetycznymi środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia medycznego.
Zobacz także: https://www.nestlehealthscience.pl/zarzadzanie-zdrowie/choroby-ukladu-pokarmowego/choroba-lesniowskiego-crohna
Poinformuj znajomych o tym artykule:
REKLAMA
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- Kofeina w suplementach diety i efekty jej stosowania - czy zapewnia duże pobudzenie?
- Wyposażenie gabinetu okulistycznego - jakie produkty są szczególnie ważne i gdzie je kupić?
- Odkryj potęgę peruwiańskich ziół: Uncaria ČR - tradycja i innowacja od 2001 roku.
- Branża medyczna - jak dopasować strój do profesji?
- Produkty niskobiałkowe - tabela pomocnicza dla chorych na PKU
- Chorujesz na serce? Eksperci przestrzegają, by nie brać wakacji od leków.
- Rola regularnych badań oczu w utrzymaniu zdrowego wzroku - co warto wiedzieć?
- Końcówki do skalera - rodzaje, zastosowanie
- Badania genetyczne w diagnostyce i leczeniu niepłodności: kiedy są potrzebne?
- Jak kawa wpływa na ciśnienie krwi?
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
