Psycholog. Kolejna szansa, aby zerwać z paleniem
POCZEKALNIA. ROZMOWY
Magdalena Cedzyńska - psycholog Kierownik Poradni Pomocy Palącym Zakład Epidemiologii i Prewencji Nowotworów Centrum Onkologii w Warszawie, ul. Roentgena 5,
W jaki sposób palacz może przygotować się do rzucenia palenia?
Najpierw proponowałabym przemyśleć sprawę. Zastanowić się, dlaczego właściwie palę i dlaczego chcę rzucić palenie i dlaczego nie chcę rzucić. Nawet gdy podejmujemy decyzję o rzuceniu palenia, to jest to zawsze decyzja ambiwalentna.
Z reguły chcemy rzucić palenie z różnych powodów: z chęci zaoszczędzenia pieniędzy, względów zdrowotnych. Z drugiej strony nie chcemy zerwać z nałogiem, ponieważ palenie papierosów zaspokaja nasze określone potrzeby, pomaga nam w konkretnych sytuacjach.
Pierwszym krokiem do rzucenia palenia to próba zastanowienia się, dlaczego zamierzam to zrobić i czy faktycznie chcę rzucić palenie. Warto się zastanowić nad powodami nie tylko związanymi z utartą opinią, że „palenie szkodzi”, bo tak naprawdę często nie wierzymy w poważne konsekwencje palenia, które mogą nas dotknąć. Z upływem czasu nasza motywacja maleje i nie mamy faktycznych powodów, do których możemy się odwołać, aby rzucić palenie, dlatego proponowałabym poszukać bardziej osobiste i bardziej szczegółowe powody do tego, aby rzucić palenie. Mogą to być motywy związane z wyglądem, z zapachem, czy z naszą fizyczną kondycją. Inny powód to np. pokazanie, że jest się dobrym przykładem szczególnie dla najbliższych, dzieci i wnuków.
Drugi krok to zastanowienie się, dlaczego palę, w jakich okolicznościach, jak mocno jestem uzależniony, i czy moje uzależnienie ma charakter bardziej biologiczny, czy bardziej psychospołeczny.
Jako trzeci krok proponowałabym spróbować znaleźć sprzymierzeńca w rzuceniu palenia. To może być lekarz, który będzie nas wspierał w tym procesie, mogą to być terapeuci, ale również może to być przyjaciółka albo osoba, która rzucała palenie i odniosła sukces. To może być również osoba, która chce razem z nami rzucić palenie. Myślę, że jest to istotne, aby znaleźć takiego sprzymierzeńca, ponieważ, czujemy się bardziej odpowiedzialni, szczególnie przed tą drugą osobą za wytrwanie w tej decyzji. Druga osoba, która rzuca z nami palenie też czuje się odpowiedzialna za nas i pomaga nam w trudnych chwilach. To jest o tyle ważne, że w sytuacjach, kiedy spada nam motywacja i kiedy narastają trudności, kiedy naprawdę mamy ochotę zapalić, nie zawsze możemy porozmawiać ze swoim lekarzem, nie zawsze możemy na przykład zadzwonić do terapeutów, a mając przyjaciółkę, z którą szybko możemy się skontaktować, może udać nam się przetrwać te sytuacje, w których czujemy silną potrzebę zapalenia.
Kolejnym krokiem jest rozwianie własnych obaw i wątpliwości. Czasami decyzje o rzuceniu palenia przeciągamy przez miesiące, lata z powodu różnych obaw, jak na przykład z lęku, że możemy przytyć po rzuceniu palenia, czy że będziemy rozdrażnieni i nieznośni dla otoczenia. Dobrym pomysłem jest porozmawianie o swoich obawach ze specjalistą albo z własnym lekarzem, który pomoże nam rozwiać obawy i np. powie nam jakie są objawy odstawienia, jak długo trwają i jak sobie z nimi poradzić. Warto też rozważyć stosowanie leków. Jeżeli jesteśmy bardzo uzależnieni od nikotyny, możemy spodziewać się, że te objawy, które wystąpią po odstawieniu papierosów będą stosunkowo silne. W związku z tym warto udać się do apteki albo do swojego lekarza i porozmawiać o lekach dostępnych w Polsce. Obecnie na polskim rynku są te same leki, co na świecie, które są przetestowane klinicznie i mają udowodnioną skuteczność.
W Polsce są dwie grupy leków: zawierające nikotynę i leki, które nie zawierają nikotyny, działające ośrodkowo.
Jak już wiemy, że chcemy rzucić, wiemy dlaczego chcemy rzucić i być może mamy osobę, która chce z nami to zrobić, to warto żeby sobie dobrze zaplanować tak zwany „dzień zero”. Wybrać taki dzień, w którym przeczuwamy, że będzie nam łatwiej niż w inne dni wytrwać bez papierosa. Jeżeli palimy głównie w domu, to zaplanujmy rzucenie palenia na taki dzień, w którym będziemy przebywać długo w pracy, będziemy bardziej zajęci sprawami zawodowymi. Analogicznie powinniśmy postąpić, jeżeli palimy głównie w pracy. Zaplanujmy ten dzień na weekend albo podczas urlopu. Równie ważne jest to, aby był to dzień, w którym nie będzie miał miejsce nadmierny stres. Papierosy zawsze kojarzą się nam z redukcją stresu. Prawie każdy palacz sądzi, że w sytuacji, w której się zdenerwuje najlepszym rozwiązaniem jest zapalenie papierosa. W związku z tym unikajmy też takich dni, w których wiemy, że chęć palenia i ta pokusa będzie szczególnie silna.
Ostatni krok to jest zaplanowanie sobie strategii na tzw. trudne momenty, bo takich momentów będzie sporo. Zwłaszcza po kilku dniach, czy po kilku tygodniach. Niektórzy twierdzą, że nie jest sztuką rzucić palenie, ale sztuką jest utrzymać abstynencję i wytrwać w tym stanie. Dlatego warto przewidzieć, zastanowić się, które momenty są szczególnie trudne dla nas, i w których będzie nam najtrudniej wytrwać i poradzić sobie z chęcią palenia.
Kiedy mamy gotową strategię, wiemy jak sobie poradzimy, mamy zaplanowane krok po kroku, co zrobimy w sytuacji kiedy będzie bardzo nam się chciało palić - to nie mamy poczucia, że jesteśmy bezbronni wobec chęci palenia. Po drugie, nasze myśli koncentrują się raczej na wykonaniu planu niż na tym uczuciu - silnym uczuciu palenia. Rzucenie palenia nie jest łatwe, ale jest możliwe i zrobiło to kilkaset tysięcy Polaków i miliony ludzi na całym świecie, również bardzo głęboko uzależnionych i takich, którym wydawało się, że jest to niemożliwe. To jest trudne, ale możliwe do zrealizowania, ponieważ mamy odpowiednie narzędzia w Polsce oraz specjalistów, którzy mogą nam pomóc, i chcą to zrobić.
Dziękuję za rozmowę.
Najpierw proponowałabym przemyśleć sprawę. Zastanowić się, dlaczego właściwie palę i dlaczego chcę rzucić palenie i dlaczego nie chcę rzucić. Nawet gdy podejmujemy decyzję o rzuceniu palenia, to jest to zawsze decyzja ambiwalentna.
Z reguły chcemy rzucić palenie z różnych powodów: z chęci zaoszczędzenia pieniędzy, względów zdrowotnych. Z drugiej strony nie chcemy zerwać z nałogiem, ponieważ palenie papierosów zaspokaja nasze określone potrzeby, pomaga nam w konkretnych sytuacjach.
Pierwszym krokiem do rzucenia palenia to próba zastanowienia się, dlaczego zamierzam to zrobić i czy faktycznie chcę rzucić palenie. Warto się zastanowić nad powodami nie tylko związanymi z utartą opinią, że „palenie szkodzi”, bo tak naprawdę często nie wierzymy w poważne konsekwencje palenia, które mogą nas dotknąć. Z upływem czasu nasza motywacja maleje i nie mamy faktycznych powodów, do których możemy się odwołać, aby rzucić palenie, dlatego proponowałabym poszukać bardziej osobiste i bardziej szczegółowe powody do tego, aby rzucić palenie. Mogą to być motywy związane z wyglądem, z zapachem, czy z naszą fizyczną kondycją. Inny powód to np. pokazanie, że jest się dobrym przykładem szczególnie dla najbliższych, dzieci i wnuków.
Drugi krok to zastanowienie się, dlaczego palę, w jakich okolicznościach, jak mocno jestem uzależniony, i czy moje uzależnienie ma charakter bardziej biologiczny, czy bardziej psychospołeczny.
Jako trzeci krok proponowałabym spróbować znaleźć sprzymierzeńca w rzuceniu palenia. To może być lekarz, który będzie nas wspierał w tym procesie, mogą to być terapeuci, ale również może to być przyjaciółka albo osoba, która rzucała palenie i odniosła sukces. To może być również osoba, która chce razem z nami rzucić palenie. Myślę, że jest to istotne, aby znaleźć takiego sprzymierzeńca, ponieważ, czujemy się bardziej odpowiedzialni, szczególnie przed tą drugą osobą za wytrwanie w tej decyzji. Druga osoba, która rzuca z nami palenie też czuje się odpowiedzialna za nas i pomaga nam w trudnych chwilach. To jest o tyle ważne, że w sytuacjach, kiedy spada nam motywacja i kiedy narastają trudności, kiedy naprawdę mamy ochotę zapalić, nie zawsze możemy porozmawiać ze swoim lekarzem, nie zawsze możemy na przykład zadzwonić do terapeutów, a mając przyjaciółkę, z którą szybko możemy się skontaktować, może udać nam się przetrwać te sytuacje, w których czujemy silną potrzebę zapalenia.
Kolejnym krokiem jest rozwianie własnych obaw i wątpliwości. Czasami decyzje o rzuceniu palenia przeciągamy przez miesiące, lata z powodu różnych obaw, jak na przykład z lęku, że możemy przytyć po rzuceniu palenia, czy że będziemy rozdrażnieni i nieznośni dla otoczenia. Dobrym pomysłem jest porozmawianie o swoich obawach ze specjalistą albo z własnym lekarzem, który pomoże nam rozwiać obawy i np. powie nam jakie są objawy odstawienia, jak długo trwają i jak sobie z nimi poradzić. Warto też rozważyć stosowanie leków. Jeżeli jesteśmy bardzo uzależnieni od nikotyny, możemy spodziewać się, że te objawy, które wystąpią po odstawieniu papierosów będą stosunkowo silne. W związku z tym warto udać się do apteki albo do swojego lekarza i porozmawiać o lekach dostępnych w Polsce. Obecnie na polskim rynku są te same leki, co na świecie, które są przetestowane klinicznie i mają udowodnioną skuteczność.
W Polsce są dwie grupy leków: zawierające nikotynę i leki, które nie zawierają nikotyny, działające ośrodkowo.
Jak już wiemy, że chcemy rzucić, wiemy dlaczego chcemy rzucić i być może mamy osobę, która chce z nami to zrobić, to warto żeby sobie dobrze zaplanować tak zwany „dzień zero”. Wybrać taki dzień, w którym przeczuwamy, że będzie nam łatwiej niż w inne dni wytrwać bez papierosa. Jeżeli palimy głównie w domu, to zaplanujmy rzucenie palenia na taki dzień, w którym będziemy przebywać długo w pracy, będziemy bardziej zajęci sprawami zawodowymi. Analogicznie powinniśmy postąpić, jeżeli palimy głównie w pracy. Zaplanujmy ten dzień na weekend albo podczas urlopu. Równie ważne jest to, aby był to dzień, w którym nie będzie miał miejsce nadmierny stres. Papierosy zawsze kojarzą się nam z redukcją stresu. Prawie każdy palacz sądzi, że w sytuacji, w której się zdenerwuje najlepszym rozwiązaniem jest zapalenie papierosa. W związku z tym unikajmy też takich dni, w których wiemy, że chęć palenia i ta pokusa będzie szczególnie silna.
Ostatni krok to jest zaplanowanie sobie strategii na tzw. trudne momenty, bo takich momentów będzie sporo. Zwłaszcza po kilku dniach, czy po kilku tygodniach. Niektórzy twierdzą, że nie jest sztuką rzucić palenie, ale sztuką jest utrzymać abstynencję i wytrwać w tym stanie. Dlatego warto przewidzieć, zastanowić się, które momenty są szczególnie trudne dla nas, i w których będzie nam najtrudniej wytrwać i poradzić sobie z chęcią palenia.
Kiedy mamy gotową strategię, wiemy jak sobie poradzimy, mamy zaplanowane krok po kroku, co zrobimy w sytuacji kiedy będzie bardzo nam się chciało palić - to nie mamy poczucia, że jesteśmy bezbronni wobec chęci palenia. Po drugie, nasze myśli koncentrują się raczej na wykonaniu planu niż na tym uczuciu - silnym uczuciu palenia. Rzucenie palenia nie jest łatwe, ale jest możliwe i zrobiło to kilkaset tysięcy Polaków i miliony ludzi na całym świecie, również bardzo głęboko uzależnionych i takich, którym wydawało się, że jest to niemożliwe. To jest trudne, ale możliwe do zrealizowania, ponieważ mamy odpowiednie narzędzia w Polsce oraz specjalistów, którzy mogą nam pomóc, i chcą to zrobić.
Dziękuję za rozmowę.
Poinformuj znajomych o tym artykule:
REKLAMA
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- ICE ablation: wyższa wiarygodność anatomii serca to większe bezpieczeństwo ablacji
- 5 pytań o wady wrodzone serca - to warto wiedzieć!
- Znajdź słońce zimą - maksymalne wsparcie odporności organizmu dziecka
- Mięśniaki macicy – dlaczego wstydzimy się o nich mówić?
- Badania kontrolne w chorobie nowotworowej
- Leczenie dopasowane do indywidualnych potrzeb przywraca chorych na SMA do społeczeństwa
- Prof. Piotr Dobrowolski: skuteczna prewencja niewydolności serca jest holistyczna
- Skuteczne leczenie najcięższej postaci rdzeniowego zaniku mięśni
- Prof. Marek Ruchała: Medycyna nuklearna to fundament nowoczesnej endokrynologii
- Dr hab. med. Janusz Kochman: angioplastyka wieńcowa w bifurkacjach – (nie) tylko dla orłów
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
