• Informator
•  | Poczekalnia
•  | Zdrowy Mieszczanin
•  | Doniesienia Listonosza

"Powiecie państwo, że choroba jest niewolą. W pewnym sensie tak – kto o tym wie lepiej ode mnie, po tylu atakach niedowładów i innych przykrych przygodach. Choroba na pewno stwarza nieraz straszliwe ograniczenia. Ale chciałabym się niezbyt uprzejmie i prosto z mostu zapytać: no to co? To już mamy zapomnieć, że jesteśmy obdarzeni duszą i możliwością myślenia? Mamy może popaść w prawdziwą i całkowitą niewolę jakichś pozbawionych rozumu wirusów albo własnych mięśni czy lekarstw hormonalnych? Ona – choroba – nie powinna z nas zrobić rzeczy, nawet gdy nie możemy się wcale ruszać. Jeśli jakiś system leczenia lub ktoś traktuje was jak rzecz, nawet nieumyślnie, nie pozwalajcie na to. W imię bycia człowiekiem, ze względu na waszą duchowo-cielesną całość nie możecie do tego dopuszczać. Przede wszystkim jednak nie możecie tak traktować sami siebie. Nie powinniście się kłaść, gdzie stoicie, i ze swym ciałem i duszą czekać na „naprawienie” przez lekarza. Wasza całość musi brać w leczeniu czynny udział. Nie tylko leczenie kogoś, ale leczenie się, leczenie siebie wymaga siły woli i odpowiedzialności, które nigdy nie bywają przymiotami rzeczy".
Małgorzata Baranowska, fragment rozdziału To wasze życie

"[...] Małgorzata Baranowska, po kilkunastu latach życia z lupusem, opublikowała książkę To jest wasze życie. Być sobą w chorobie przewlekłej. Po jej przeczytaniu zapragnęłam poznać autorkę [...] nasz kontakt trwa. Wpadam do jej niewielkiego, wypełnionego po brzegi książkami mieszkania na starej Ochocie. Albo dzwonię. Albo ona dzwoni. Rozmawiamy o życiu, to znaczy chorobie, pracy, poezji, książkach. Zanim Baranowska napisała To jest wasze Życie, odnosiła wrażenie, że udaje jej się nie myśleć o swojej chorobie. Ale jednak musiała o niej myśleć, skoro książka spadła jej na głowę w postaci niemal gotowej.
[...] nigdy nie uważała tego, co ją spotkało, za tragedię, tylko za życiową uciążliwość. Może dlatego czytelnicy odnaleźli w jej książce optymizm i pocieszenie?
– Podstawa mego optymizmu wcale nie jest optymistyczna – tłumaczyła mi. – Myślę o sobie: wesoły Syzyf. Ale w ramach tego ciężaru, który muszę dźwigać, jestem optymistką. Taki optymizm w granicach człowieczeństwa.
Małgorzata Baranowska zastrzega się we wstępie, że jej książka nie rości sobie prawa do bycia poradnikiem czy przewodnikiem po czyimkolwiek życiu, że ona sama przedstawia jedynie swój jak najbardziej prywatny punkt widzenia.
A przecież, kiedy mnie samą dopadła przewlekła choroba [...] ona była jedną z pierwszych osób, do których [...] ufnie zwróciłam się po radę i pomoc. I wtedy okazało się, jak wiele ma mi do zaoferowania".
Joanna Szczęsna, fragment Posłowia

"To jest wasze życie to książka o naszym życiu, o nas wszystkich. Ciągle do niej wracam. Dlaczego? Bo chcę zrozumieć, jak sobie można poradzić z życiem i nie utracić siebie, swojej niepowtarzalności. Małgorzata Baranowska od trzydziestu lat jest ciężko chora i przez cały ten długi czas ma wokół siebie przyjaciół, których obdarowuje pasją życia, ciekawością świata i ludzi. Nie wszyscy mogą się z nią spotkać, ale każdy może przeczytać tę książkę. Dla mnie jest ona niezwykłym świadectwem. Mówi o tym, jak można oderwać się od myślenia o sobie i chcieć innym pomóc, to znaczy przekazać swoje doświadczenie pokonywania choroby".
Maja Komorowska

Książka trafi do sprzedaży 17 lutego br.

* * *

To jest wasze życie. Być sobą w chorobie przewlekłej
Autor: Małgorzata Baranowska
Seria: Przez Rzekę
Z posłowiem Joanny Szczęsnej
Wydanie II, rok 2011
Format: 120x195 mm, oprawa miękka, foliowana i lakierowana, ze skrzydełkami
Liczba stron: 228
Projekt okładki: Agnieszka Pasierska / Pracownia Papierówka
Projekt typograficzny: Robert Oleś / d2d.pl
Wydawnictwo: Czarne
ISBN: 978-83-7536-235-0

Dorota Filipiak, 03-02-2011, czarne.com.pl

Poczekalnia | KOMENTARZE | Rozmowy | Książki | Foto | Senior | Kobieta | Niepełnosprawni | Mężczyzna | Dzieci | Humor | Szepty | Ogłoszenia | Kuchnia | Kultura